معشوقه های زمینی ،

معشوقه های زمینی ،

چون آتشی که میسوزاند و سرخ میکند

روح انسان را ،

میسوزانند و میگدازند .

بگذار این آتش ، هر چه شعله ورتر بسوزاند .

ولی پس از آن ،

خود را رها کن ،

و در شعله های پر از درد فراق ،

سرخ سرخ شو .

و آنگاه ،

بگذار که خداوند پتکش را فرود آورد .

که تو لایق بهترین نقش هستی !

و آن ، شکل خدائیست که باید بخود بگیری .

پس ،

بخود مباهات کن ،

که خدایت ،

این مهم را پذیرفته است .

محمد صالحی  21/11/94

http://mahsan.rasekhoonblog.com/