نماز جماعت در قرآن
خداوند در قرآن کریم می‌‌فرماید: «واقيموا الصلاة وآتوا الزكوة واركعوا مع الراكعين؛[1] همان گونه كه امر به نماز كرده به برپايى آن به صورت جماعت دستور داده است».
«یا مَرْیَمُ اقْنُتی لِرَبِّكِ وَاسْجُدی وَارْكَعی مَعَ الرَّاكِعینَ؛ اى مریم، فرمانبرِ پروردگار خود باش و سجده كن و با ركوع كنندگان ركوع نما».[2]
«فَإِذا قَضَیْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْكُرُوااللَّهَ قِیاماً وَقُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقیمُواالصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنینَ كِتاباً مَوْقُوتاً؛[3] و چون نماز را به جاى آوردید، خدا را - در همه حال - ایستاده و نشسته و بر پهلو آرمیده، یاد كنید. پس چون آسوده خاطر شدید، نماز را - به طور كامل - به پا دارید، زیرا نماز بر مؤمنان، در اوقات معین مقرر شده است».
در این آیات توصیه به نماز جماعت و انجام عبادت همراه دیگران شده است، زیرا اسلام به اجتماع سفارش كرده است. این که خداوند در فاصله جمعه تا جمعه سى و پنج نماز بر مردم فرض و مقرر كرده، كه يكى از آن‌ها را در جماعت واجب فرموده و آن نماز جمعه است، اما جماعت در نمازهاى ديگر واجب نيست ولى مستحب است و هر كس بدون علت از اين سنت و از جماعت مسلمانان روى گرداند نمازى براى او نيست و كسى كه سه جمعه پياپى بدون داشتن عذرى نماز جمعه را ترك كند منافق است. و نماز انسان در جماعت بر بيست و پنج نماز فرادا برترى دارد.[4]
1-سوره بقره، آيه 43.
2-سوره آل عمران، آيه 43.
3-سوره نساء، آيه 103.
4- كتاب المحجة البيضاء في تهذيب الاحياء، محسن فيض كاشاني.
