نماز مظهر عبودیت است
احكام و برنامه های عبادی اسلام همه دارای حكمت و فلسفه است. توصیه خدا به اندیشیدن و عدم تقلید كوركورانه، و نیز اشاره به دلایل بعضی از عبادات در قرآن، دلایل و اشاراتی بر این سخن است.
از آنجا كه عبودیت ـ یعنی بنده خدا بودن ـ فلسفه همه خلقت است ـ «ما خلقت الجن والإنس إلا لیعبدون» ـ
نمازكه مظهر عبودیت است می تواند عصاره ای از همه خلقت و فلسفه آن باشد.
از سوی دیگر می توان گفت: اسلام یعنی تسلیم بودن در برابر خداوند. و اگرچه این تسلیم بودن در همه زوایای رفتار انسان مؤمن می بایست وجود داشته باشد، ولی تجلی آن درنمازـ كه اگر امر الهی بر آن و خصوصیات آن نبود، اصلا فلسفه وجودی نمی یافت ـ بیشتر از هر امر دیگری است. به عبارت دیگرنمازمظهر اسلام است.
امیر المومنین در یكی از خطبه های نهج البلاغه می فرمایند: خداوند در حج به ما امر فرمود كه به دور مشتی سنگی كه نمی بینند و نمی شنوند طواف كنیم تا بداند كدام ما كاری را تنها به خاطر آن كه خدا می گوید انجام می دهد.
نمازیكی دیگر از این تسلیم ها است.
اوج و شكوه هرعبادتی، و به عبارت دیگر بزرگترین فلسفه عبادات تسلیم شدن در برابر دستورات الهی و كرنش و بندگی تام در درگاه ربوبی است. انسان بانمازخود را در بالاترین درجه بندگی خداوند متعال مشاهده می كند.
كتاب "پرتوی از اسرارنماز" تألیف آقای محسن قرائتی
