امام جعفر صادق عليه‌السلام فرمود: مشورت جز با حدود چهارگانه آن تحقق نپذيرد.
نخستين حد آن اين است که کسي که با او مشورت مي کني خردمند باشد، دوم اينکه آزاده و متدين باشد، سوم اين که دوست و برادروار باشد و چهارم اينکه راز خودرابه او بگويي و او به اندازه خودت از آن راز آگاه باشد، اما آن را بپوشاند و به کسي نگوید.
متن حدیث:
إنّ المَشورَةَ لا تكونُ إلاّ بِحُدُودِها الأربعةِ ... فأوَّلُها أن يكونَ الذي تُشاوِرُهُ عاقِلاً، والثانيةُ أن يَكونَ حُرّا مُتَدَيِّنا، والثالثةُ أن يكونَ صَديقا مُواخِيا، والرابعةُ أن تُطلِعَه على سِرِّكَ فَيكونَ عِلمُهُ بهِ كَعِلمِكَ ثُمّ يُسِرَّ ذلكَ و يَكتُمَهُ.
«مکارم الاخلاق، جلد 2، صفحه 98»
