مناجات و ناله هاي شبانه امام سجاد (ع ) در کنار خانه کعبه
اصعمي مي گويد شبي گرد خانه کعبه طواف مي کردم . ناگهان جواني را ديدم زيبا صورت و خوش اندام که از پرده خانه کعبه گرفته وچنين مي گويد:
ديدگان خلق به خواب رفته و ستارگان آسمان آشکار گرديده اند (مي درخشند) و تو اي (سلطان مقتدر) زنده و استواري ، بار خدايا، پادشاهان در خانه هاي خود را بسته اند و بر آنها پاسبان و محافظان گماشته اند، ولي در خانه تو بر سوال کنندگان باز است (و من اکنون در چنين زماني ) به سوي تو آمده ام تا با نظر رحمتت به من بنگري اي رحيم ترين رحم کنندگان.
پس حضرت با ناله هاي جان سوز دعاهاي زير را زمزمه کردند:
اي آن کس که در دل شب تاريک دعاي مضطر(گرفتار) را اجابت مي کني و برطرف کننده مشکلات و دردها هستي.
ميهمانانت (زائران حرم ) در گرد خانه ات همه به خواب رفته اند و تو تنها بيداري و استوار.
بار خدايا تو را مي خوانم که به حق ، تو امر به دعا کرده اي پس (معبودا ) تورا به حرمت خانه و حرمت سوگند مي دهم که بر گريه هاي من ترحم فرمايي . اگر عفو و (بخشش ) تو اسراف کنندگان را اميدوار نکند پس چه کسي بر عاصيان و گنهکاران مي بخشد با نعمت هاي خود.
سپس اصعمي مي گويد نزديک شدم تا ببينم اين جوان (با سوز و گذار و عشق و اشتياق به پيشگاه حق ) کيست؟ ديدم آن آقا حضرت زين العابدين است. (1)
1- مجلسي / بحار الانوار، 80/64
