نوروز یکی از بهترین موقعیت ها برای مسافرت است. اما برای زوجهای بچهدار، سفر کردن با وجود کودک با تردید و اماواگرهایی همراه است.
باید و نبایدهای سفر نوروزی با کودکان
بوی سال نو که میآید با خودش کلی شور و تغییر و برنامهریزی همراه میآورد. برنامهریزی برای تعطیلاتی که تمام اعضای خانواده میتوانند کنار هم باشند و لحظات خوشی را با هم بگذرانند. سفر، یکی از اصلیترین برنامهها برای این روزهاست. اما برای زوجهای بچهدار، سفر کردن با وجود کودک با تردید و اماواگرهایی همراه است. انرژی و حوصلهای که برای سفر کردن با بچههای کوچک مورد نیاز است بعضی از والدین را به این فکر میاندازند که یا به کلی از سفر کردن صرف نظر کنند یا با سپردن بچه به دست کسی، دو نفری به سفر بروند. شاید آنها فکر میکنند که کودکشان کوچکتر از آن است که از این تجربه چیز زیادی درک کند.
با دکتر محمد رضابیگی، روانشناس بالینی این موضوع را در میان میگذاریم، او میگوید: بهترین حالت این است که بچهها در هر سنی که هستند همراه سفر باشند. سفر یعنی تجربه و انسان از بدو تولد با تجربه رشد مییابد. به خصوص کودکان که همه چیز را کنجکاوانهتر مینگرند. هر سفر برای هر سنی تجربههای خاص خودش را دارد.
او درباره جذابیتهای سفر برای کودکان اعتقاد دارد: سفر جدای از جذابیتهای مکان سفر اعم از طبیعی، تاریخی، زیارتی و... برای یک خانواده تجربه لذتبخش با هم بودن در شرایطی متفاوت را به همراه دارد. در واقع یک چالش هیجانانگیز برای روابط اعضای خانواده است. اگر به این شیوه و با این هدف به سفر نگاه کنیم سفر برای همه اعضای خانواده لذتبخش خواهد بود و از همه بیشتر برای کودکان مفید خواهد بود. پس لازم نیست حتما به دنبال جایی باشیم که جذابیتهای خاص برای تکتک افراد داشته باشد. مثلا اگر جایی که میرویم خبری از بازیها و همسالان کودکان نیست پس آنها را همراه نبریم. بلکه تجربه با هم بودن و الگوگیری از والدین در شرایطی که تاکنون تجربه نکردهاند برای شکلگیری شخصیتکودکان بسیار مفید است.
رضابیگی همچنین عقیده دارد: اطلاع از خصوصیات رشد روانی کودکان در سنین مختلف به والدین در درک بهتر دنیای آنها و کمک به آنها برای شناخت بهتر دنیای اطرافشان یاری میرساند که ذکر تمامی آنها در این مجال نمیگنجد و کتب مختلفی در این خصوص وجود دارند که پدر و مادرها میتوانند به آنها رجوع کنند. فقط به ذکر این نکته میپردازم که ثبت خاطرات و تاثیر گرفتن از وقایع از همان بدو تولد آغاز میشود. البته در سنین بالاتر معمولا خاطرات ۲ تا ۴ سالگی به بعد به یاد آورده میشوند که البته بستگی به نوع تجربه و بار هیجانی آن و به یاد آوردن مکرر آن در سالهای بعد دارد. بنابراین به جا گذاشتن یک خاطره به یاد ماندنی برای بچههای کوچک نیز با یک سفر خاطرهانگیز در کنار اعضای خانواده میسر است.
محمد رضابیگی، روانشناس بالینی در نهایت اضافه میکند: البته در کنار این موارد والدین توجه داشته باشند که رعایت نکات ایمنی و تهیه لوازم راحتی و داشتن برنامهریزی در سفر با کودکان بیش از هر سفر دیگری لازم است.
منبع : niniban.com