شفاعت اهل بیت برای نماز
پس از وفات‌امام‌صادق(ع)ابوبصیر آمد تا به‌اُمّ‌حمیده تسلیت‌عرض کند.
اُمّ حمیده گریست.ابوبصیر هم گریست.بعد به ابوبصیر گفت:
«ابوبصیر! نبودی لحظه آخر امام را ندیدی،جریان عجیبی رخ داد! امام در حالتی فرو رفت،بعد چشم هایش را باز کرد و فرمود:
«تمام‌خویشان‌نزدیک‌مرا خبرکنید تا بیایند و بالای سر‌من‌حاضرشوند».
ما نیز همه را دعوت کردیم.وقتی همه جمع شدند،امام در لحظات آخر عمرش،چشم باز کرد،به جمعیت رو کرد و فرمود:
إِنَّ شَفَاعَتَنَا لَاتَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلَاةِ
شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد ؛ نخواهد رسید.
منبع:مجموعه گل(چهل حدیث نماز)-صادق فتحی آشتیانی-ص مقدمه
