نماز؛ نردبان آسمان
آیةالله العظمی سید رضا بهاءالدینی
«وَاسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلوةِ وَ اِنَّها لَکَبیرَةٌ إِلاّ عَلَی الْخاشِعینَ؛ از صبر و نماز یاری جوئید؛ (و با استقامت و مهار هوسهای درونی و توجّه به پروردگار، نیرو بگیرید؛) و این کار، جز برای خاشعان، گران است».1
بشر در سازندگی نفوس و تحول آن به نفوس الهی و در طریق تکامل در راه حق وقرب به خدای تعالی، به دو نیرو باید استعانت جوید و از آنها یاری طلب کند:یکی نیروی جاذبه و دیگری نیروی دافعه؛ یعنی «صبر» و «صلات». صبر برای مالکیت بر هوا و هوس و نفس اماره است. انسان به وسیله صبر باید تهذیب شود واز شرور و دعوت ها و نداهای شیطانی ـ چه شیطان داخلی و چه شیطان خارجی ـ تخلیه پیدا کند و در مقابل محرمات الهی و سختی طاعت، صابر باشد. انسان بایددر مسیر قرب الهی باصبر و صلات حرکت کند.
پی نوشت:
1 ) «از صبر و نمازیاری جوئید؛ (و با استقامت و مهار هوسهای درونی و توجّه به پروردگار، نیرو بگیرید؛) و این کار، جز برای خاشعان، گران نیست.» بقره(2) آیه45.
