مأمون امام جواد (علیه السلام) را به بغداد آورد ولی امام (علیه السلام) در بغداد نماند و به مدینه بازگشت به هنگام بازگشت گروهی از مردم برای وداع و خداحافظی امام را تا خارج شهر بدرقه کردند. هنگام نماز مغرب به محلی که مسجد قدیمی داشت رسیدند امام به آن مسجد رفت تانماز مغرب بگذرد در صحن مسجد درخت سدری بود که تا آن هنگام میوه نداده بودآن بزرگوار آبی خواست و در بن درخت وضو ساخت و نماز مغرب را به جماعت به جا آورد و پس از آن چهار رکعت نافل وسجده شکر به جای آورد آنگاه با مردم خداحافظی فرمود و رفت. فردای آن شب درخت به بار نشست و میوه خوبی داد مردم از این موضوع بسیار تعجب کردند از مرحوم شیخ مفید نقل کردهاند که سالها بعد خود این درخت را دیده و از میوه آن خورده است(1). لازم به ذکر است که بین زمان امام جواد (علیه السلام) و شیخ مفید حدود 200 سال فاصله بود یعنی امام جواد (علیه السلام) سال 195 هجری متولد شدند ولی شیخ مفید متولد سال 338 هجری میباشد و مطلب دیگر اینکه اگر در جریان فوق و وضوی امام جواد (علیه السلام) دقت کنیم اثر سیاسی این امر و نماز امام معلوم خواهد شد ممکناست کسی بگوید نماز امام جواد (علیه السلام) چه اثر سیاسی داشت و حال آنکهدرختی ثمر دار گردید؟
جواب اینکه امام (علیه السلام) در آن لحظات حساس گوشهای از معجزات خویش را به مردم نشان دادند تا مردم بدانند که امامفریفته ظاهر دستگاه خلافت نشده و خط ولایت برای محبین و علاقمندان معلوم باشد مطلب دیگر اینکه با این امر امام جواد (علیه السلام) نشان دادند که جانشین بر حق و خلیفه واقعی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) چه کسی است؟ آری آن رسول خدا که با خواندن نماز و دعا به درگاه حق لشکر عظیم قریش را در جنگ احزاب به هزیمت و فرار میکشاند باید جانشین او نیز این قدرت را داشته باشد که درختی بی ثمر و بی حاصل را با ثمر گرداند .
1) نماز چهارده معصوم (علیهم السلام)، ص 147.
