استعانت از نماز برای جنگ

نماز یکی از چیزهائی است که به رزمندگان اسلام قوت و قدرت می‏بخشد تا بتوانند در جنگ پیروز شوند. امام علی (علیه السلام) فرمود:الا انکم ملاقوا العدو غداً ان شاء الله فاطیلوا اللیله القیام و اکثروا تلاوه القرآن و اسئلو الله الصبر والنصر.
در نبرد صفین پیش از آغاز جنگ امیرالمؤمنین (علیه السلام) به دلیر مردان همراه خود خطاب کرد و فرمود:شما ان شاء الله فردا با دشمن درگیر خواهید شد پس امشب را بیشتر به نماز مشغول باشید و تلاوت قرآن را کثرت بخشید و از خداوند صبر و نصرت (استقامت وپیروزی) را بخواهید(1).
گرچه در جنگ صفین با آن همه تلاش و جدیت و سختی که سپاه امام در برابر لشگریان معاویه داشتند باز نتیجه مطلوب برای سپاه عراق حاصل نشد و جریان حکمیت پیش آمد و بر سر نیزه کردن قرآنها مردم عراق را فریب داد اما امام در شب حمله و عملیاتی که در پیش است این تذکر رابرای سپاهیان خویش دارد که پیروزی شما مرهون عبادت و نماز و تلاوت قرآن است. ممکن است کسی بگوید خوب سپاهیان امام که اهل نماز و قرائت قرآن بودند پس چرا پیروز نشدند؟ جواب می‏گوئیم که شاید منظور امام (علیه السلام) همین بوده که فقط به ظاهر نماز و قرائت قرآن اکتفا نکنید بلکه تدبر کنید که قرآنو نماز در صورتی مؤثر است برای پیروزی مسلمانان که از خط ولایت و قرآن ناطق جدا نباشد.

1) نماز چهارده معصوم (علیهم السلام)، ص 65 بنقل از بحارالانوار، ج 35، ص 100.