"شاهزاده روم" داستان خود را روان و بیآلایش بیان میکند و شاید نزدیکترین تعبیری که بتوان برای نحوه داستانگویی آن به کاربرد داستانگویی به سبک قصههای پریان است.
نه اینکه نیروی مستعد انیمیشنساز نداشته باشیم و نه اینکه امکانات نرمافزاریمان آنقدر ناقص و پیشپاافتاده باشد که نتوانیم وارد تولید انیمیشن شویم. اتفاقاً هم استعدادهای علاقهمند به کار در حیطه پویانمایی داریم و هم به دلایل مختلف که شاید یکی از اصلیترین آنها بازهم استعداد و نبوغ ایرانی است خیلی سریعتر از حد تصور بسیاری از نرمافزارهای مدلینگ و تصویرسازی پویانمایی را بومیسازی کرده و از آنها استفاده میکنیم.
مشکل بحث سختافزاری قضیه است و البته فقدان نگاه حرفهای به مقوله انیمیشنسازی در داخل. وقتی برای تولیدات تاریخی خود هم هنوز که هنوز است چشم داریم به یک شهرک سینمایی غزالی و تولیدات جنگی خود را هم باید در شهرک دفاع مقدس بسازیم که سالهاست از عمرش گذشته و کمترین بهبودی در اوضاعش صورت نگرفته صحبت کردن از استودیوهایی که هموغم خود را بر تولید انیمیشن بگذارند شاید کمی خندهدار باشد.
*تکیه بر جرقهها بجای تکیه بر استودیوها
اگر آنسوی دنیا با انیمیشن ها کودکان خود را با فرهنگ غربی آشنا کرده و هر آنچه میخواهند در لایه به لایه انیمیشن به خورد مخاطب کودک و نوجوان میدهند ناشی از ساختار استودیو گرا و حضور کمپانیهایی چون دیزنی-پیکسار، مارول و دریم ورکس است که میکوشند بیتعارف و رودربایستی سهم ویژهای از تولیدات خود را بر فانتزی سازی به سبک انیمیشن قرار دهند.
در ایران اما در فقدان این روند استودیو گرایی بیشتر این جرقهها بوده که باعث شده انیمیشن ایران جلو برود. مثلاً یکی مثل بهرام عظیمی پیدا میشود و به همراه گروهش کاری میکند که کاراکتری کارتونی به نام "سیا ساکتی" زمینهای میشود برای آشنایی بیشتر کودکان با قوانین راهنمایی و رانندگی و البته در نهایت بازخورد مثبت همین انیمیشن عاملی میشود برای تولید اولین فیلم انیمیشن بلند تمام حرفهای به نام "تهران 1500".
*جوانان عاشقی که از راه میرسند
اگر بخواهیم هادی محمدیان و حامد جعفری کارگردان و تهیهکننده "شاهزاده روم" را هم براساس سوابق بررسی کنیم بیش از هر چیز باید از عشق و علاقه این دو جوان به انیمیشن و البته تلاش برای پیش بردن انیمیشن بهعنوان یک ژانر مستقل یاد کنیم.
این دو جوان به اتکای تواناییهای گروه جوان و پویایی که کنار خویش چیدهاند انیمیشنی به نام "شاهزاده روم" را با حداقل امکانات و وابستگی به بخشهای سینمایی دولتی میسازند و البته که هیچکس از نتیجه کار آنها باخبر نیست(!) تا اینکه فیلمشان را به هیئت انتخاب جشنواره سی و سوم ارائه میدهند و یکی از اعضای هیئت انتخاب یعنی رسول صدر عاملی چنان محو کیفیت اثر میشود که بهصراحت میگوید استاندارد اثر بالاتر از بسیاری از آثار زنده است.
بازخورد نمایش "شاهزاده روم" در جشنواره هم نسبتاً خوب است؛ هرچند برآمده از یک سنت غلط کمترین سئانسهای نمایش مردمی به این انیمیشن تعلق میگیرد اما اقبال مخاطبان چنان خوب است که به هنگام نمایش در جشنواره چند شرکت پخشکننده برای کسب رایت پخش وارد مذاکره با تهیهکننده شده و درنهایت نیز فیلم میتواند ازمیانه های آبان روی پرده برود.
*داستانی جذاب از مادر حضرت مهدی(عج)
برای علاقهمندان انیمیشن، "شاهزاده روم" نه فقط یک انیمیشن به لحاظ تصویری استاندارد است که داستانی جذاب و کمترشنیده شده را نیز برای روایت برگزیده است.
داستان یک شاهزاده روم که بعد از عزیمت به بلاد اسلامی به عقد امام یازدهم شیعیان درآمده و مادر حضرت مهدی(عج) می شود.
خط داستانی کار که تأکید آن بر گفتگوی فرهنگی میان مسیحیان و مسلمانان است شاید برای آنها که فیلم را ندیده اند رگه هایی از سفارشی سازی را داشته باشد اما هادی محمدیان کارگردان کار اتفاقا کاملا در خلاف مسیر سفارشی سازی پیش رفته و بجای آن که بکوشد روابط علت و معلولی را کناری گذاشته و فیلمی مطلوب مدیران ارگانی تولید کند سعی کرده ابتدا به مخاطبی احترام بگذارد که برای تماشای یک انیمیشن جذاب به سینما می رود.
*رنگ بندی زیبا و متنوع اثر
کافیست دقت کنیم بر رنگ بندی بصری زیبا و متنوعی که برای فیلم استفاده شده و از آن طرف دقتی که صرف خلق ظاهری شخصیتها شده است. محمدیان و گروهش سعی کرده اند با دامنه رنگی متنوع و چشمنوازی که برای رنگ آمیزی کاراکترها به کار برده اند شرایطی را فراهم کنند مخاطبی که نه فقط از ابتدا که به ناگاه از میانه فیلم به اثر می پیوندد هم بتواند به واسطه رنگ آمیزی کاراکترها مرز درستی میان شخصیتهای مثبت و منفی فرض کند.
*داستانگویی به سبک هزارویک شب
"شاهزاده روم" داستان خود را روان و بی آلایش بیان می کند و شاید نزدیک ترین تعبیری که بتوان برای نحوه داستانگویی آن به کار برد داستانگویی به سبک قصه های پریان است که نظیرش را در "هزار و یک شب" دیده ایم. این روش داستانگویی که به اندازه کودکان، بزرگسالان را هم مجذوب خود می کند خیلی خوب توانسته توجه مخاطبانی از طیفهای مختلف را به خود جلب کند.
*سرگرم کنندگی در کنار آشنایی مخاطب با آموزه های اخلاقی-مذهبی
"شاهزاده روم" جزو معدود انیمیشنهایی است که اکران نسبتا خوبی هم دارد و به لطف حوزه هنری تعداد معقولی سینما برای نمایش آن درنظر گرفته شده است و همین باعث شده مخاطبانی از گستره های فرهنگی مختلف در نقاط مختلف شهر به تماشای آن بنشینند.
امید که تجربه تولید و البته اکران این انیمیشن جذاب مذهبی بتواند آغازگر مسیری باشد برای تولیدات متنوعتر در این ژانر؛ تولیداتی که به اندازه سرگرم کنندگی بر آشنایی مخاطبان با آموزه های اخلاقی-مذهبی اسلامی نیز همت گمارند.
منبع:نسیم