از یک طرف پشت میزنشینان در مصاحبه های بلندبالا دم از تجهیز روستاهای بالای ۲۰ خانوار می زنند و می گویند هیچ روستایی در کشور بدون مدرسه نیست و از طرف دیگر روستاهایی را وجود دارند که هم جمعیت آن بالای ۲۰ خانوار است و هم بدون مدرسه و سرپناهند !

روزنامه فرهنگ جنوب نوشت، مصداق این تناقض ادعاها روستای دشت لیر از توابع اندیکاست که ۳۰ دانش آموز آن به جای نشستن بر میز و نیمکت بر سنگ و کلوخ می نشینند و زیر آسمان آبی تلمذ می کنند!


این دانش آموزان در سرمای زمستان و گرمای تابستان بی سرپناه هستند و می طلبد خیرین  مدرسه ساز وارد گود شوند و با ساختن مدرسه برای این روستا هم خیر دنیا و آخرت را ببرند و هم کاری کنند که حرف میزنشینان "دو ” نشود!

در این زمینه حامد عبداللهی دهیار این منطقه گفت: مسئولان از این وضعیت باخبرند اما تاکنون فقط قول و وعده از آنها شنیده ایم و در عمل کوششی برای احداث مدرسه نشده است.


وی افزود: با توجه به اینکه این روستا هر ساله مورد بازدید گردشگران از سراسر کشور قرار می گیرد شایسته نیست دانش آموزان با این وضعیت به تحصیل ادامه بدهند.