سایت ویکی لیکس در اولین مرحله از انتشار اسناد برداشته شده از ایمیل رئیس سازمان سیا، 6 سند را منتشر کرده که یکی از آن ها مربوط به ایران است.
جان برنان از سال 2013 رئیس سازمان جاسوسی آمریکا (سیا) شده است. یکی از 6 سندی که منتشر شده، مربوط به ایران است و در آن توصیه هایی در مورد نحوه برخورد با تهران عنوان شده است.
بررسی متن نشان می دهد که در حقیقت بخشی از پیش نویس کتابی تحت عنوان «معمای ایران» است که برنان در سال 2009 به صورت عمومی منتشر کرد.
به گزارش فارس، در بخشی از این سند آمده بود: «ایران در دهه های پیش رو یکی از بازیگران مهم در عرصه جهانی خواهد بود و اقدامات و رفتار این کشور اثری بزرگ و مانا بر منافع کوتاه و بلند مدت ایالات متحده در موضوعات مختلف منطقه ای و جهانی خواهد داشت.»
این سند همچنین تأکید کرده است از آنجا که ایران دارای جمعیتی بیش از 70 میلیون است، ذخایر عظیم نفت دارد، در منطقه ای با اهمیت بسیار زیاد ژئواستراتژیک قرار گرفته و دارای توانمندی هسته ای است، «ایالات متحده چاره ای ندارد جز اینکه راهی برای همزیستی و کنار آمدن با هر دولتی که در تهران قدرت را در اختیار دارد، بیابد.»در این سند همچنین ادعا شده است که تهران نیز برای پیشبرد منافع اقتصادی و سیاسی خود، باید به روابط غیرخصومت آمیز با آمریکا روی آورد.
پاول و آلبرایت نمایندگان آمریکا در امور ایران
همچنین دویچه وله آلمان در خبری در همین زمینه نوشت : برنان در این یادداشت می گوید هرکسی که رئیس جمهور آمریکا شود باید "مذاکره مستقیم با ایران" را در دستور کار قرار دهد و بر گستره گسترده ای از موضوعات متمرکز شود.
او از کاخ سفید خواسته است که نماینده ویژه ای را برای رسیدگی به امور ایران منصوب کند وافراد پیشنهادی برای این ماموریت کالین پاول و مادلین آلبرایت، وزیران پیشین امور خارجه ایالات متحده بوده اند.برنان در این سند، همچنین به تلاش های دیپلمات های ایران در موضوع افغانستان پس از دوران طالبان و عدم توجه مقامات آمریکایی به این مسئله اشاره کرده و می نویسد: ایران در دهه های آینده 'بازیگری عمده' در سطح جهان خواهد بود و ضمن انتقاد از جرج بوش ، به رئیس جمهور بعدی آمریکا توصیه می کند لحن کلام مقابل ایران را 'ملایم' کند.برنان در این زمینه می نویسد: «به گفته جیمز دابینز، نخستین سفیر دولت بوش در افغانستان، دیپلمات های ایرانی کمک های مهمی را برای موفقیت مذاکرات تحت نظارت سازمان ملل ارائه کردند که به آغاز به کار دولت کرزای در افغانستان منجر شد. اما بر خلاف وزرای خارجه دیگر کشورهای حاضر در مذاکرات، وزیر خارجه ایران از همتای آمریکایی خود یادداشت قدردانی دریافت نکرد. این در حالی است که به عقیده دابینز، شاید وی بیش از همه افراد دیگر در این زمینه کمک کرده بود».
