ام الفضل اولین زن امام جواد (ع) بود. او دختر مأمون و زن اجباری امام جواد (ع) بود. او کسی بود که امام از او فرزند دار نشد و در نهایت به دست همین نامحرم به قتل رسید.
اما «سمانه مغربیه» مادری پاک از نسلی پاک و زنی پارسا و با ایمان بود. سمانه مغربیه مادر مهربان و پاک امام هادی (ع) بود. او در میان کنیزان به مدینه آورده شد و امام جواد (ع) دامن او را برای تربیت فرزند بزرگوارش پاک و مناسب دید.(1)
وقتی سمانه مغربیه وارد خانه ی امام جواد (ع) شد، امام تربیت او را خود به عهده گرفت و همین معلمی باعث شد که این زن بزرگ، به عنوان یکی از عارفان و مجتهدان عصر خودش شناخته شود.
امام هادی (ع) 3 برادر و 4 خواهر داشت. در میان آنها «ابواحمد موسی»، علاوه بر خود امام هادی(ع)، کسی است که نسل سادات از او ادامه پیدا کرده است. در میان این فرزندان پاک، نام «حکیمه خاتون»، نیز به چشم می خورد.
حتماً اینگونه است: برای ایجاد یک نسل پاک دو عنصر مهم است: پدر و مادر! و در خاندان امامان ما هیچ مادر ناشایسته و ناپاکی وجود ندارد.
امام هادی (ع) درباره ی مادر خود چنین می فرمایند:
«مادرم حقّ [امامت] مرا می شناخت. او از اهل بهشت است. شیطان به او نزدیک نمی شود و مکر ستمگران لجوج به او نمی رسد و خداوند نگهبان و حافظ اوست و او از [راه] مادران صدّیقان و صالحان منحرف نمی شود.»(2)
پی نوشت:
1. اعيان الشيعه، ج2، ص36؛ به نقل از سایت حوزه
2. طبرى آملى صغير، محمد بن جرير بن رستم، دلائل الإمامة (ط - الحديثة) - ايران ؛ قم، چاپ: اول، 1413ق.ص 410؛ نرم افزا جامع الاحادیث نور 3/5.
