شنزار های زردی که گویی پایانی ندارند... آفتاب سوزان.... تشنگی .... ساعت هاست که در شنزارهای کویر راه می روید اما دریغ از یک چشمه روان ، از یک درخت. تا چشم کار می کند شن است و شن است و شن.....
اما امیدوار باشید چرا که شاید در پس این تپه های شنی، چشمه و جوی روانی جاری باشد که تشنگی خود را با آب آن برطرف کنید، درختان نخلی که در سایه سار آنها از آفتاب سوزان پناه گیرید. امیدوار باشید چرا که ممکن است در نزدیکی شما یک دنیا پنهان در بیابان ، یک واحه ، قرار گرفته باشد با برکه هایی که آب بر سطح شان تلالو می كند و درختان نخلی که گرداگرد آنها به آرامی در باد به اهتزاز در آمده اند...
واحه ی Erg Awbari در بیابان صحرای آفریقا. این واحه چندین برکه را در خود جای داده که که بزرگترین آنها برکه ام الماء است .
واحه ی Huacachina واقع در جنوب شرقی کشور پرو
واحه ی Turpan در چین
یک واحه ی بی نام و نشان
دریاچه بیابانی Lençóis Maranhenses در برزیل. 6 ماه اول سال پر آب است و در 6 ماه بعدی کاملا خشک.
دریاچه Crescent در بیابان گبی در شمال چین
واحه ی زیبای Chebika در کشور تونس
واحه ی Timia در کشور نیجر
یکی دیگر از واحه های بیابان گبی در چین
دریاچه بیابانی که در واحه ی Khar Nuur در مغولستان قرار گرفته است
واحه ی Nahal David در فلسطین اشغالی
روستای Tinerhir در دامنه ی کوه های اطلس در مراکش
واحه Ghardaia در شمال الجزایر
این قصر در واحه Qatif در عربستان واقع شده است
بیابان عمان چندین واحه زیبا را در خود جای داده است
این واحه بی نام در نیجر قرار گرفته است
یک واحه ی بی نام و نشان دیگر
