در امتداد تاریکی (ماجراهای واقعی)

دانشگاه که قبول شدم غوغايي به پا شد همه از اين که بالاخره دختري از فاميلمان مهندس مي شود خوشحال بودند مادرم که از همه بيشتر ذوق زده شده بود در کوچه و خيابان و با صداي بلند، مرا «خانم مهندس» صدا مي کرد در مدت کوتاهي خانه مجردي در مشهد اجاره کردم و مشغول تحصيل در رشته معماري شدم. با آن که از اطراف يک شهر کوچک به مشهد آمده بودم خيلي زود دوستاني پيدا کردم هنوز مدت زيادي از آغاز ترم تحصيلي نگذشته بود که نگاه هاي معني دار يکي از همکلاسي هايم توجهم را جلب کرد و اين گونه بود که ارتباط دوستانه من و فرشاد آغاز شد اگرچه چند نفر ديگر از دانشجويان از من خواستگاري کرده بودند ولي من که به شدت فرشاد را دوست داشتم به هيچ کدام از آن ها توجهي نمي کردم از آن روز به بعد ارتباط من و فرشاد به ملاقات هاي خارج از دانشگاه کشيده شد تا حدي که بيش تر اوقات را با هم سپري مي کرديم در کافي شاپ ها ، پارک ها، شهربازي و ... عکس يادگاري مي گرفتيم تا اين روزها به خاطراتي براي بعد از ازدواجمان تبديل شود اما روزي که فرشاد گفت پدر و مادرش با خواستگاري از من مخالفت کردند گويي دنيا بر سرم خراب شد پدر و مادر او معتقد بودند چون من دختري روستايي و کم بضاعت هستم، از نظر فرهنگي و خانوادگي با يکديگر تفاوت داريم و نمي توانيم باهم ازدواج کنيم به همين خاطر فرشاد و خانواده اش به خواستگاري ام نيامدند من که از حرف هاي فرشاد به شدت عصباني شده بودم و نمي توانستم اين وضعيت را تحمل کنم به خواستگاري  آرش پاسخ مثبت دادم او پسري مودب و از يک خانواده ثروتمند بود که با يک خودروي گران قيمت وارد دانشگاه مي شد بدين ترتيب من پس از ۳سال ارتباط مخفيانه با «فرشاد» دل به آرش بستم و با هم ازدواج کرديم فرشاد که از اين موضوع بسيار ناراحت شده بود همه عکس هاي شخصي را که کنار يکديگر گرفته بوديم همراه با مطالب زننده اي در فضاي مجازي منتشر کرد. آرش و خانواده اش با ديدن اين تصاوير، نسبت به من بي اعتماد شده اند و مرا دختري هوسران مي دانند.اگرچه با شکايت من فرشاد توسط ماموران پليس فتا دستگير شده است اما نمي دانم چگونه با اين آبروريزي کنار بيايم چرا که زندگي ام بر لبه تيغ قرار گرفته است و هر لحظه ممکن است کار ما به طلاق بکشد...

ماجراي واقعي با همکاري پليس فتاي خراسان رضوي

آخرين بوسه مادرم را هيچ گاه فراموش نمي کنم. آن شب وقتي لباس سپيد عروسي ام را پوشيدم مادرم مرا در آغوش فشرد و در حالي که از خوشحالي گريه مي کرد با لبخند زيبايي مرا بوسيد و گفت: «به پاي هم پير شويد» اما...

دختر ۱۶ ساله که با ورود به شبکه هاي اجتماعي تلفن همراه، زندگي خود را متلاشي کرده است به مشاور کلانتري شانديز گفت: هرگز طعم «محبت» را نچشيده ام. اگرچه مادرم براي سعادت من و برادر کوچکم خيلي تلاش مي کرد اما هيچ وقت مانند دختران ديگر کانون گرم خانواده را احساس نکردم. از زماني که به خاطر دارم همواره پدر و مادرم با يکديگر دعوا مي کردند و من فقط شاهد ناسزاگويي و جر و بحث آن ها بودم. ۸ سال بيشتر نداشتم که مادرم طلاق گرفت و من و برادر يک ساله ام نزد مادرم مانديم. از آن روز ديگر مادرم ازدواج نکرد و با کار در يک رستوران براي خوشبختي ما تلاش کرد ولي او وقتي آخر شب خسته و کوفته، به منزل مي رسيد که من و برادرم خواب بوديم. ۸ سال از زندگي ما به اين ترتيب سپري شد تا اين که به درخواست من، مادرم گوشي لمسي تلفن همراه برايم خريد و من تمام اوقات تنهايي ام را با جست وجو در شبکه هاي اجتماعي پر مي کردم. در يکي از همين روزها با پسر ۱۹ ساله اي که شماره تلفن و تصوير او را در يکي از اين شبکه ها ديده بودم دوست شدم و روز بعد فهميدم که آن پسر در همسايگي ما زندگي مي کند. اين گونه بود که ارتباط خياباني من و «اکبر» آغاز شد اما هنوز يک ماه از اين آشنايي نگذشته بود که «بهرام» به خواستگاري ام آمد و ما با هم ازدواج کرديم. مادرم از اين که به قول خودش مرا سر و سامان داده است خيلي خوشحال بود و بيشتر کار مي کرد تا جهيزيه مناسبي برايم فراهم کند ولي من با وجود آن که بهرام را دوست داشتم دچار وسوسه هاي شيطاني شدم و ارتباط تلفني ام را با اکبر ادامه دادم. هنوز ۲ ماه از ازدواجم نمي گذشت که بهرام به تلفن هاي من مشکوک شد. او شماره اکبر را از گوشي من يادداشت کرده و با او تماس گرفته بود. اکبر هم ماجراي ارتباطش با من را لو داده بود به همين خاطر «بهرام» مرا طلاق داد و گفت: نمي تواند با دختري زندگي کند که حريم خصوصي خانواده اش را مي شکند! چند روز بعد از آن که از بهرام جدا شدم دوباره با اکبر تماس گرفتم، اما او گفت فقط مي تواند به عنوان يک دوست کنارم باشد و با من ازدواج نمي کند. او مي گفت: دختري که هر لحظه به ديگري دل مي بندد و به همين راحتي از همسرش طلاق مي گيرد چگونه مي تواند تا پايان عمر با عشق به يک نفر زندگي کند. ولي من حرف هاي او را جدي نگرفتم و از او خواستم کنار رودخانه شانديز بيايد تا با هم صحبت کنيم. در آن جا اکبر به بهانه اين که مادرش با ازدواج ما مخالف است و خودش هم نمي تواند به من اعتماد کند، سعي داشت از اين ارتباط دوري کند اما من با فرياد به او مي گفتم که زندگي ام را به خاطر تو نابود کردم که در همين هنگام ماموران انتظامي رسيدند و ما را دستگير کردند. حالا مي فهمم که چگونه با ورود به شبکه هاي اجتماعي و دوستي خياباني زندگي ام را به نابودي کشانده ام. کاش...

ماجراي واقعي با همکاري فرماندهي انتظامي طرقبه و شانديز

با کارگري در منازل مردم و تميز کردن سبزي روزگار مي گذرانم. با وجود آن که ۳۰ سال با همسرم زندگي کردم امروز مي خواهم از او طلاق بگيرم. او نه تنها مخارج زندگي را تامين نمي کند بلکه در اين سن و سال پاي فيلم هاي مبتذل ماهواره مي نشيند و مرا از نظر روحي و جسمي آزار مي دهد...

زن ۴۵ ساله در ادامه به مددکار اجتماعي کلانتري سيدي مشهد گفت: در روستايي در اطراف يکي از شهرهاي شمالي خراسان رضوي به دنيا آمدم، اما ۴ سال بيشتر نداشتم که پدر و مادرم از يکديگر جدا شدند. مدتي بعد، پدرم با زن ديگري ازدواج کرد و من و خواهر ۲ ساله ام به زندگي در کنار آنها ادامه داديم. هنوز مدت کوتاهي از ازدواج آنها نگذشته بود که يک روز پدرم به خاطر بي تابي ها و جيغ هاي شديد خواهرم متوجه شد که همسرش پاهاي او را با زغال سوزانده است. بعد از اين ماجرا پدرم که خيلي ناراحت شده بود، همسرش را طلاق داد. ولي او به خاطر اين که در زمين هاي کشاورزي اهالي روستا کار مي کرد، قادر به نگه داري از ما نبود. تا آن جا که به خاطر دارم روزي پدرم لباس هاي تميز به تن ما پوشاند و من و خواهرم را با ميني بوس به شهر آورد، او سپس ما را مقابل شيرخوارگاه گذاشت و ديگر او را نديديم. تا سن ۱۰ سالگي در شيرخوارگاه بودم تا اين که خانواده اي مرا به فرزندي قبول کردند. آنها فرزندي نداشتند و قالي باف بودند. به همين خاطر از همان کودکي قالي بافي را شروع کردم. ۵ سال بعد هنوز در افکار کودکانه ام سير مي کردم که آن ها مرا به عقد مردي ۳۵ ساله درآوردند. اين در حالي بود که او به جز من، ۲ زن ديگر هم داشت. پيش از آن معناي «هوو» را نمي دانستم ولي مدت ها بعد وقتي درگيري هاي ما شروع شد تازه فهميدم که در چه گردابي دست و پا مي زنم. ديگر مشکلات زندگي ام آغاز شده بود ولي من نه خانواده اي داشتم و نه کسي که بتوانم به او تکيه کنم به همين خاطر هم به ناچار با وجود همه سختي ها سوختم و ساختم. در مدت ۳۰ سال زندگي با اين مرد ۴ فرزند به دنيا آوردم و به انواع بيماري ها دچار شدم و همه اين رنج ها را به خاطر آسايش فرزندانم تحمل کردم. اما ديگر از دست همسرم به تنگ آمده ام و مي خواهم از او جدا شوم. او با وجود آن که نمي تواند هزينه هاي زندگي مان را تامين کند و نفقه اي هم به من نمي دهد مدام با تقليد از فيلم هاي ماهواره، مرا مورد آزارهاي روحي و جسمي قرار مي دهد. ديگر از اين وضعيت خسته شده ام و مي خواهم با آرامش زندگي کنم!

ماجراي واقعي با همکاري پليس پيشگيري خراسان رضوي

در کلاس چهارم ابتدايي تحصيل مي کردم که پدر و مادرم از يکديگر طلاق گرفتند. آن روز مثل هميشه وقتي از مدرسه به خانه ام بازگشتم پدرم پاي بساط موادمخدر نشسته بود او گفت ديگر مادرت به خانه بازنمي گردد تو بايد مواظب خودت باشي و کارهاي خانه را به درستي انجام بدهي! مدتي از اين ماجرا نگذشته بود که پدرم دوباره ازدواج کرد اگرچه نامادري ام سعي مي کرد با ابراز محبت مرا به سوي خودش جذب کند، ولي من تحت تاثير حرف هاي مادرم، او را اذيت مي کردم تا از پدرم جدا شود. در اين مدت پدرم به مواد مخدر صنعتي آلوده شده بود و هيچ توجهي به من نمي کرد. روزها يکي پس از ديگري سپري مي شد و من که استعداد خوبي داشتم هر سال بدون تجديدي مقاطع تحصيلي را طي مي کردم، اما سيه روزي هاي من در سال آخر دبيرستان يعني زماني شروع شد که در خيابان منتظر تاکسي بودم خودروي پيکاني مقابلم ايستاد و راننده آن که جواني حدود ۲۱ ساله بود خود را از آشنايان مادرم معرفي کرد. من که مدت ها از مادرم بي خبر بودم به حرف هاي او اعتماد کردم و سوار خودرواش شدم در مسير دو جوان ديگر هم که بعدها فهميدم از همدستان راننده بودند به عنوان مسافر سوار پيکان شدند. هنوز مسافت زيادي را طي نکرده بود که ناگهان خودرو از مسير اصلي خود منحرف شد. وقتي به راننده اعتراض کردم دو مسافر داخل پيکان با تهديد چاقو و کتک کاري از من خواستند که سروصدا نکنم و گرنه مرا مي کشند.

آنها مرا به مکان خلوتي بردند و از همه صحنه هاي آزار و اذيت وحشيانه خودشان فيلم گرفتند. از آن روز به بعد، آن ها همواره در مسير مدرسه ام مرا تهديد مي کردند که اگر با آن ها رابطه نداشته باشم فيلم ها را منتشر مي کنند. آن ها حتي با بي شرمي از من مي خواستند که دوستانم را نيز به آن ها معرفي کنم چند بار تصميم گرفتم ماجرا را با مشاور مدرسه درميان بگذارم اما هر بار به خاطر ترس از آبروريزي جرات نمي کردم. تا اين که براي رهايي از اين وضعيت از خانه فرار کردم ولي چند روز بعد دستگير شدم و مرا به بهزيستي تحويل دادند. پس از گذشت مدتي از طريق بهزيستي ازدواج کردم اما هنوز يک سال از ازدواج مان نگذشته بود که همسرم به خاطر خريد و فروش موادمخدر زنداني شد. من هم از او طلاق گرفتم و در کارخانه اي مشغول به کار شدم. در همين روزها با پسر ديگري در خيابان آشنا شدم امروز هنگامي که با او در پارک صحبت مي کردم دوباره توسط ماموران دستگير شدم. حالا که به گذشته خودم فکر مي کنم مي بينم که تنها يک اعتماد بي جاي خياباني روزگارم را سياه کرد.  اي کاش...

ماجراي واقعي با همکاري پليس پيشگيري خراسان رضوي

زندگي بسيار ساده اي داشتيم. پدرم کارمند يک شرکت خصوصي بود و به خاطر پايبندي به ارزش ها، همواره سعي مي کرد تا در زندگي دچار لغزش نشويم. خواهر و برادر بزرگ ترم به عقايد پدرم احترام مي گذاشتند و نصيحت  ها و پندهاي او را سرلوحه زندگي شان قرار داده بودند، به همين خاطر هم به طور کاملا سنتي و در يک فضاي ساده و صميمي ازدواج کردند و راه خوشبختي را در پيش گرفتند، اما من که ۱۴ ساله بودم و در اوج هيجانات نوجواني به سر مي بردم اين گونه افکار و عقايد را قبول نداشتم. دختري بلند پرواز و سرکش بودم که نمي توانستم مانند آن ها زندگي کنم. دوست داشتم آزاد باشم و هر طور که دلم مي خواهد لباس بپوشم و بي توجه به مسائل شرعي مانند محرم و نامحرم با هر پسري دوست شوم که اگر يکي از آن ها را مناسب روياها و آرزوهايم ديدم به دور از هر قيد و بندي با هم ازدواج کنيم. در همين روزها بود که پدرم بر اثر سکته ناگهاني جان سپرد و من و مادرم تنها مانديم. آن روزها ما در يکي از شهرهاي کوچک استان گلستان زندگي مي کرديم و برادرم ما را از نظر مالي تامين مي کرد. بعد از مرگ پدرم خيلي احساس تنهايي مي کردم و دوست داشتم بيشتر اوقات را بيرون از خانه به سر ببرم تا اين که روزي در مسير مدرسه ام با امير  آشنا شدم. ديگر تمام زندگي ام در نام «امير» خلاصه مي شد و ارتباط هاي تلفني ما به ديدارهاي مخفيانه تبديل شده بود. در يکي از اين روزها و بنا به اصرار من، خانواده امير به خواستگاريم آمدند، ولي مادرم با اين ازدواج مخالفت کرد و گفت: بايد طبق خواسته پدر مرحومت اول ديپلم بگيري و بعد ازدواج کني! ولي من به حرف هيچ کس توجهي نمي کردم و با اصرار خودم به عقد امير درآمدم. هنوز چند ماه از دوران نامزدي ما سپري نشده بود که نتوانستم با امير کنار بيايم چون عقايد و رفتارهاي ما هيچ تناسبي با يکديگر نداشت به همين خاطر هم در نهمين ماه نامزدي از او طلاق گرفتم. سرزنش هاي مادرم که مي گفت «تو حتي به انتخاب خودت هم احترام نگذاشتي» باعث شد تا به مشهد فرار کنم. در همان روز اول که سرگردان وارد مشهد شده بودم با «مهشيد» آشنا شدم. او و ديگر دوستانش به من جا دادند ولي طولي نکشيد که فهميدم با يک باند سرقت همکاري مي کنم اما ديگر دير شده بود و من در شب نشيني هاي آن ها به مواد مخدر صنعتي آلوده شده بودم و مجبور به همکاري با اعضاي باند بودم من و مهشيد هنگام سرقت از داخل خودروها کنار «دزدان پسر» قرار مي گرفتيم تا رهگذران به تصور اين که اعضاي يک خانواده هستيم به ما مشکوک نشوند. اما چند شب قبل که با همين شگرد در حال سرقت بوديم مورد ظن ماموران قرار گرفتيم و دستگير شديم. حالا که در تاريکي بازداشتگاه کلانتري بانوان مشهد گذشته ام را مرور مي کنم، مي بينم که اگر مانند خواهر و برادرم به نصيحت هاي پدرم گوش مي دادم اکنون من هم راه خوشبختي را مي پيمودم و اين گونه در دام خلافکاران گرفتار نمي شدم.ماجراي واقعي

با همکاري پليس پيشگيري خراسان رضوي

ديگر از اعمال و رفتارهاي ناشايست دختر ۱۳ ساله ام خسته شده ام و مي خواهم حضانت او را به پدرش بازگردانم. من در تربيت او موفق نبودم و نتوانستم به آرزوهاي شيرينم جامه عمل بپوشانم...

زن ۳۳ ساله که مقابل مشاور کلانتري طرقبه نشسته بود و تقاضا داشت تا نيروهاي انتظامي از طريق قانوني حضانت دختر ۱۳ ساله اش را به همسر سابقش بازگردانند، در ادامه اظهارات خود گفت: ۱۷ ساله بودم که با «کاظم» ازدواج کردم. او از يک خانواده ثروتمند بود و من هر چه مي خواستم برايم فراهم مي کرد. روزهاي شيريني را کنار او مي گذراندم و از انتخاب درستم براي ازدواج نزد دوستانم احساس غرور مي کردم. يک سال بعد مراسم باشکوهي برگزار کرديم و زندگي من و کاظم زير يک سقف آغاز شد. منزل ويلايي در يکي از بهترين مناطق مشهد خريديم و من از اين که دوستان دوران تحصيلم به وضعيت مالي زندگي ام رشک مي بردند در پوست خودم نمي گنجيدم و همواره نزد آشنايان و بستگانم طوري وانمود مي کردم که هيچ کس مانند من و دختر ۸ ساله ام خوشبخت نيست. اما همه اين خوشي ها از روزي به تيرگي و بدبختي گراييد که فهميدم همسرم يک آپارتمان مجردي با همه امکانات يک زندگي به دور از چشم من خريده است. تازه متوجه شدم که وقتي او شب ها دير به خانه مي آمد و يا به بهانه مهماني و مسافرت با دوستانش چند شب به خانه نمي آمد، در آپارتمان مجردي اش و با دوستان معتادش به سر مي برد. او ديگر توجهي به من نداشت و من هم غرق در پول و ثروت از او غافل شده بودم. خوشگذراني هاي شبانه او و ارتباطش با افراد فاسد باعث شد تا از او طلاق بگيرم. اين در حالي بود که حضانت دخترم را از طريق قانوني گرفتم تا او را خوشبخت کنم به همين خاطر هم هيچ وقت به ازدواج مجدد فکر نکردم و با فروش ارثيه پدري ام حدود ۴۰۰ ميليون تومان را در بانک سپرده گذاري کردم. با سودي که از بانک مي گرفتم همه امکانات را براي دخترم فراهم کرده بودم هر چيزي که تقاضا مي کرد برايش مي خريدم اما کار به جايي کشيد که او ديوانه وار به من حمله مي کند. وسايل زندگي و لوازم منزل را مي شکند. مقابل چشمان من و با گوشي گران قيمتي که برايش خريده ام به پسران غريبه زنگ مي زند. در پارک با پسرها اسکيت بازي مي کند و... ديگر از دست کارهاي او خسته شده ام و نمي توانم اين وضعيت را تحمل کنم. از ۴ سال قبل هم که از همسرم جدا شدم اطلاعي از او ندارم و مي خواهم حضانت فرزندم را به او بسپارم. من نتوانستم دخترم را به درستي تربيت کنم تا مانند پدرش فردي عياش و خوشگذران نشود. اشتباه کردم و حالا درمانده ام که چگونه مي توانم اين اشتباه بزرگ را جبران کنم...

ماجراي واقعي با همکاري فرماندهي انتظامي طرقبه و شانديز

مرا آزاد کنيد. من معتاد نيستم، فقط آمده بودم از دوستانم احوالپرسي کنم و مدتي را کنار آن ها بمانم... الان نه خودم مواد مخدر مصرف مي کنم و نه به پسرم مواد داده ام... . زن ۲۱ ساله که در عمليات پاکسازي مناطق آلوده به همراه تعداد زيادي از معتادان و خرده فروشان مواد مخدر در يک منزل مخروبه توسط ماموران کلانتري شهيد نواب صفوي مشهد دستگير شده بود به مشاور و مددکار اجتماعي گفت: در يک خانواده پرجمعيت و يکي از روستاهاي کاشمر به دنيا آمدم اما هيچ وقت به مدرسه نرفتم. از زماني که به خاطر دارم در روستا کارهاي خانه را انجام مي دادم و مانند ديگر برادران و خواهرانم از دام ها نگهداري مي کردم. ۱۱ ساله بودم که پدرم به خاطر بيماري در يکي از بيمارستان هاي مشهد جان خود را از دست داد و مادرم با کشاورزي و فروش دام ها ما را بزرگ کرد. تا اين که ۵ سال قبل به اولين خواستگارم که جواني از اهالي روستايمان بود جواب مثبت دادم و پس از برگزاري جشن کوچکي در روستا به عقد «اسماعيل» درآمدم، اما هنوز چند ماه بيشتر از برگزاري مراسم عقد نگذشته بود که متوجه شدم «اسماعيل» اعتياد شديدي به مواد مخدر صنعتي دارد. آن روزها تعدادي از جوانان روستايمان به مصرف «شيشه» روي آورده بودند و اسماعيل هم که مدتي با تعدادي از دوستانش و براي کار بنايي به تهران رفته بود در آن جا به مصرف مواد مخدر صنعتي آلوده شده بود. او با اين بهانه که مواد مخدر صنعتي «اعتياد» ندارد و مصرف آن بي ضرر است مرا هم آلوده کرد تا اين  موضوع را از خانواده اش پنهان کنم ولي ديگر او به خاطر اعتياد شديد نمي توانست کار کند و ما براي تامين هزينه هاي سنگين مواد مخدر به ناچار دست به سرقت اموال روستاييان مي زديم. وقتي اطرافيان ما متوجه ماجرا شدند ديگر کسي به ما اعتماد نمي کرد و همه ما را سرزنش مي کردند. به خاطر اين که ديگر در روستا انگشت نما شده بوديم از آن جا به مشهد نقل مکان کرديم. چون پولي براي اجاره منزل نداشتيم به ناچار در يک مرغداري به عنوان سرايدار استخدام شديم اما حقوق اندک اسماعيل حتي هزينه هاي چند روز مصرف موادمان را هم تامين نمي کرد به همين دليل من هم گاهي با کارگري و گاهي با سرقت اموال مسافران در اماکن شلوغ مشهد به تامين هزينه هاي زندگي کمک مي کردم چند ماه بعد پسرم به دنيا آمد. من که حوصله گريه هاي او را نداشتم و فکر مي کردم او هم در دوران بارداري ام معتاد شده است به او هم مواد مي دادم. از ۲ ماه قبل هم که ماموران همسرم را با مقداري «شيشه» و به هنگام سرقت دستگير کردند او زنداني شد، من هم براي اين که بتوانم اعتيادم را ترک کنم نزد دوستانم به منزل مخروبه اي رفته بودم که توسط نيروهاي انتظامي دستگير شدم. اگرچه همه آن ها در حال مصرف مواد بودند ولي من نمي خواستم مواد بخرم!!! فقط مي خواستم تا آزادي شوهرم کنار آن ها زندگي کنم و ...

ماجراي واقعي با همکاري پليس پيشگيري خراسان رضوي

تک دختر خانواده بودم، دختري مغرور با آرزوهاي بي پايان! وضعيت مالي مناسب پدرم باعث شده بود تا هرچه اراده مي کردم برايم فراهم شود. حتي در دوران کودکي با انواع عروسک ها و اسباب بازي هاي متفاوتم گريه بچه هاي ديگر را درمي آوردم و از اين که آن ها از اين نوع عروسک ها ندارند، لذت مي بردم. در مدارس غيرانتفاعي درس خواندم و پدرم براي تقويت درس هايم نيز معلم خصوصي مي گرفت. ديپلمم را که گرفتم خواستگاران زيادي برايم آمد اما من هيچ کدام را مناسب خودم نمي ديدم بالاخره در رشته مهندسي دانشگاه آزاد ادامه تحصيل دادم. آن روزها هم افراد ديگري از بستگان و همکلاسي هايم از من خواستگاري کردند ولي من با آن همه غرور کاذب همه اين افراد را کوچک مي ديدم. وقتي ۲ برادر بزرگترم ازدواج کردند ديگر من طعم تنهايي را احساس کردم. در همين روزها بود که پدر و مادرم به مسافرت هاي طولاني خارج از کشور مي رفتند و من در منزل تنها بودم. براي فرار از تنهايي و اين که بتوانم شغل مناسبي براي خودم انتخاب کنم در مقطع کارشناسي ارشد ادامه تحصيل دادم و پس از آن در يکي از کارخانه هاي توليدي معروف استخدام شدم. سال ها يکي پس از ديگري سپري مي شد و من هر روز بيشتر تنهايي را با اعماق وجودم حس مي کردم. پدر و مادرم هم ديگر تقريبا در خارج از کشور ساکن شده بودند، ولي من دوست داشتم در ايران بمانم و آ ن ها سالي يکي يا دوبار براي ديدن من و برادرانم به ايران مي آمدند در حالي که ۳۰ساله شده بودم و مي ترسيدم ديگر نتوانم ازدواج کنم نگاه هاي جوان ويزيتوري که تازه در کارخانه استخدام شده بود توجهم را به خود جلب کرد. اگرچه «سام» ۴سال از من کوچک تر بود ولي با وجود مخالفت پدر و مادر و برادرانم، ما در مدت کوتاهي با يکديگر ازدواج کرديم. اميدوار بودم «سام» بتواند همه نيازها و خواسته هاي مرا برآورده کند اما هنوز ۶ماه از ازدواجمان نگذشته بود که فهميدم او فقط به خاطر ثروت و شغلم با من ازدواج کرده است تازه متوجه شدم که او با افراد ناباب رفت و آمد دارد و با زن مطلقه ديگري نيز که همه آن ها در يک منزل زندگي مي کنند، ارتباط دارد. او در مدت ۶ماه دوران نامزدي همواره پول هاي کلاني به بهانه هاي مختلف از من مي گرفت و خرج اين افراد مي کرد. از ۳ ماه قبل که متوجه اين ماجرا شدم ديگر به او پولي ندادم او هم با سرقت طلاهاي من، از ۳ ماه قبل متواري شده و به مکان نامعلومي گريخته است. حالا هم مي خواهم از او طلاق بگيرم اما وقتي به گذشته مي انديشم مي بينم که غرور و خودخواهي و نبود يک راهنماي مناسب، زندگي مرا به تباهي کشاند...

ماجراي واقعي با همکاري پليس پيشگيري خراسان رضوي