مقصر کیست؟

رقص دختران در وسط خیابان رنگ خون گرفت

هنوز خاطرات خوش نوروز سال ١٣٨٩ در ذهن خانواده "حسن" محو نشده بود وخانواده او هنوز شادی روزهای ابتدای فروردین و خوشی آن ایام را در سر داشتند.

ساعت یک بامداد یکی از همین روزها "حسن" به همراه خانواده‌اش به پارک صفه (اصفهان) آمده بودند، تا شبی بهاری را در کنار هم تفریح کنند.

خانواده در خیابان جنب پارکی، خودروی خود را پارک کرده و با صدای بلند موسیقی در حال رقص و پایکوبی بودند که ناگهان صدای ترمز خودرو پژو ٤٠٥ به گوش می رسد.

چهار جوان که حالت طبیعی نداشته و به نظر می رسید مشروبات الکلی مصرف کرده باشند از خودرو پیاده شده و می خواستند تا در جمع خانواده "حسن" با دختران خانواده به رقص بپردازند که مورد اعتراضِ پدر و اعضای خانواده قرار گرفته و میان چهار جوان و مردان حاضر خانواده درگیری لفظی درگرفته است که ناگهان صدای فریادی بلند شد و جوان ها سریع داخل خودرو شده و متواری شدند.

یکی از حاضرین شماره خودرو را یادداشت می کند و ناگهان متوجه شدند پدر خانواده روی زمین افتاده است.

قرمزی خون گلوی "حسن" آسفالت خیابان را پوشانده و صدای فریاد و شیون خانواده او فراتر از نوای موسیقی به آسمان می رسد.

خانواده به سرعت او را به بیمارستان الزهراء انتقال می دهند، اما وی قبل از هر اقدامی، به دلیل شدت جراحت وارده، فوت می کند.

خانواده ای که تا چند لحظه قبل از واقعه، از شادی در پوست خود نمی گنجیدند، حالا چون کبوترانی که طعمه شکارچی شده باشند، هر یک در گوشه ای از بیمارستان الزهراء از اعماقِ جان شیون و زاری می کردند.

جغد شوم بی همسری و پرنده سیاه بی پدری بر فراز سرِ اعضای خانواده حسن در گردش بود، دیگر هیچ راه گریزی از این واقعیت نبود، شاید تنها دارویی که می توانست این داغ عظیم را کمی التیام بخشد، دستگیری قاتلین و مجازات آنها بوده است.

اکیپ بررسی صحنه جرم و تیم کارآگاهان پلیس آگاهی سریعاً در صحنه حاضر شدند و پس از ثبت واقعه و بررسی های ابتدایی، کار در راستای شناسایی ضاربین و قاتلین، با جدیت، شروع شد.

بر اساس اطلاعات موجود در سامانه ها مشخصات مالک خودرو شناسایی شد و پس از مراجعه به نشانی مشخص شد خودرو به فرد دیگری به نام رضا ٢٤ ساله فروخته شده است.

در ادامه "رضا" هنوز در خانه خود در حال استراحت بود که کارآگاهان پلیس آگاهی خانه او را محاصره و او را به همراه خودرو دستگیر کردند و به پلیس آگاهی انتقال دادند.

متهم که راه گریزی جز همکاری با پلیس نداشت و تصور می کرد درگیری تنها منجر به زخمی شدن طرف مقابل شده و مجروح هنوز در بیمارستان بستری است، اقرار کرد که در ساعت ٢٤ شب حادثه به همراه سه نفر از دوستانش به نام های "مجید" ٢٢ ساله و "داود" ٢٣ ساله و "محمد تقی" ٢٥ ساله در مغازه "مجید" شرب خمر کردند و سپس برای گردش به کوه صفه رفته اند.

وی در ادامه اعترافات خود گفت: در وسط خیابان خانواده ای که در حال خوشگذرانی بودند را مشاهده کرده و آنها نیز کنار آنان ایستاده اند که مردی از خانواده جلو آمده و از آنها خواسته محل را ترک کنند، "مجید" به آن مرد گفته مگر اشکالی دارد، آن مرد نیز به ما گفت بزم خانوادگی است و دوباره "مجید" به او گفت اگر خانوادگی است چرا وسط خیابان و ما هم می خواهیم جزو خانواده شما بشویم که آن مرد با "مجید" درگیر شده و آنها هم پیاده شده اند و درگیری آغاز شد.

در حین درگیری "مجید" چند ضربه به یکی از مردان حاضر زده و با این حادثه چهار نفر به سرعت سوار خودرو شده و فرار کرده اند .

با اعترافات متهم و نام بردن سه نفر متهم دیگر، به سرعت محل مخفیگاه آنها شناسایی و تا قبل از ساعت ١٢٠٠ روز حادثه هر چهار نفر متهم دستگیر و با دستگیری متهمین بازپرس پرونده در پلیس آگاهی حاضر و با اقرار و اعتراف متهمین قرار قانونی صادر و متهمان به زندان منتقل شدند.

خیلی ها مقصرند ....ازجمله پدری که دخترانش را برای همیشه تنها گذاشت ای کاش این پدر میدانست مکان عمومی محیط شخصی و خانوادگی نیست .

شنیدی میگن:دم خروس باور کنم یا قسم ......../؟نه از اجاره ای که داده به دختران که برقصند نه از غیرتی که برای دفاع ازخانواده ......بی فایده بود.

بنام خدا

اگرچه داستان تلخی است و خصوصا برای خانواده ای که پدر را ازدست داده ، اما همان پدر مورد بازخواست قرار خواهد گرفت چون کاری که انجام داده مشابه خودکشی میباشد و خود ایشان مقصر بوده که در یک مکان عمومی چنین اقدامی آن هم با خانواده و دختر و همسر و....نموده است و درست است که فردخطاکار که به این پدر چاقو زده هم مقصر است اما چون در حال عادی نبوده و محیط را برای خوش گذرانی تصور نموده شاید تنها مقصر نباشد.بهرحال داستان میتواند درس عبرتی باشد برای دیگران که مواظب اعمال و رفتار خود خصوصا در اماکن عمومی باشند و همه چیز را برای خودشان نخواهند در حالیکه دیگران هم از فضای عمومی به همان اندازه سهم دارند.

خدا کنه درس عبرتی باشه برا همه!!

درود دوست عزیز..
بسیار ناراحت کننده بود....
البته دراینکه بزم شخصی جایش در مکان عمومی نیست شکی نیست ولی این ملاک نمیشود چون با این حرف یعنی نباید خانواده را برای تفریح بیرون برد که شاید چند تا جوون شرور مست برایتان مزاحمت ایجاد کنند البته عادت ما همه این است تا اتفاقی می افتد میگیم خودش مقصره چرا رفت چرا اونجا رفت چرا اون کار را کرد ولی نمیگیم چرا باید اینجوری بشه یعنی دل ما که به یه بیرون رفتن وتو چمن نشستن اونم تو پارک وخیابون خوشه نباید امنیت داشته باشیم وتو خونه باید بنشینیم که نکنه چند تا شرور مزاحم ما بشن...نمیدونم ووولاااا....خودتون قضاوت کنید......