چرا بعضی از مادران کنار نوزاد خود می خوابند ؟
به عقیده طرفداران این بحث و برخی مطالعات دیگر، خوابیدن در کنار نوزاد:
* با تسهیل شیردهی شبانه به نوزاد، موجب تقویت شیردهی می شود.
* مراقبت از نوزاد را برای مادری که گاه و بیگاه باید از خواب بیدار شود، آسانتر می کند.
* به خواب راحت نوزاد- مخصوصاً در چند ماهه اول زندگی- کمک میکند.
* به نوزاد کمک می کند بیشتر بخوابد چرا که فواصل بین شیردهی مادر کوتاهتر و تعداد آن بیشتر میشود.
* به والدینی که در طول روز از نوزاد جدا بوده اند کمک می کنداحساس دلتنگی خود را با این نزدیکی و صمیمیت جبران کنند.
اما آیا خطرات خوابیدن در کنار نوزاد بیشتر از فواید آن است؟
با وجود فواید موجود، به والدین توصیه می شود نوزاد را در تختخواب خود نخوابانند چرا که احتمال خفگی او وجود دارد. خوابیدن در کنار نوزاد فرهنگی است که در بسیاری از کشورها رواج پیدا کرده است. با وجود این تفاوت بین محل خواب و فرهنگ مردم می تواند خطرات احتمالی این کار را در بعضی از کشورها کاهش دهد.
در یک بررسی 7 ساله، حداقل 515 مورد مرگ و میر نوزادان و کودکان خردسال زیر 2 سال در اثر خوابیدن در کنار والدین گزارش شده است .
121 مورد از این مرگ و میرها به والدین یا پرستارانی مربوط میشده که هنگام خواب روی نوزاد افتاده اند.
بیش از 75 درصد از این آمار به نوزادان زیر 3 ماه اختصاص داشته است.
طرفداران خواب در کنار نوزاد معتقدند والدین به دلیل آگاهی از حضور نوزاد هنگام خواب روی او نمی افتند.
اما راهی برای نزدیک کردن نوزاد به خودتان وجود دارد که لازمه آن خواباندن او در رختخوابتان نیست. شما می توانید:
* یک گهواره یا تخت نوزاد در کنار تختخواب خود بگذارید. این کار به نزدیکی او و شما کمک می کند و مخصوصاً در دوران شیردهی اهمیت بسزایی دارد. خواباندن نوزاد در گهواره یا تخت جداگانه احتمال بروز سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را نیز کاهش میدهد .
* وسیله ای را بین تخت خود و نوزاد قرار دهید تا احتمال افتادن خودتان روی او را کاهش دهید.
انتخاب محل خواب نوزاد- در تخت شما یا گهواره خودش- به تصمیم خودتان بستگی دارد. با توجه به فواید و مضرات، گفت و گو با پزشک درباره خطرات احتمالی و با توجه به برنامهریزیهای خانوادگی خود تصمیمگیری کنید.
کسانی که نباید در کنار نوزاد خود بخوابند
* کودکان دیگر، به ویژه خردسالان؛ چرا که ممکن است متوجه وجود نوزاد در کنار خود نشوند.
* والدینی که مواد مخدر مصرف می کنند و هوشیاری خود را نسبت به حضور نوزاد از دست می دهند.
* والدین سیگاری؛ آنها خطر ابتلای نوزاد به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) را افزایش می دهند.
ارتباط بین خواب در کنار نوزاد و سندرم مرگ ناگهانی نوزادان هنوز به درستی مشخص نیست و تحقیقات همچنان ادامه دارد. برخی محققان می گویند خوابیدن در کنار نوزاداحتمال بروز این سندرم را کاهش میدهد چرا که نوزاد و والدین در طول شب مرتباً از خواب بیدار می شوند. با وجود این برخی مطالعات حاکی از آن است که تحت شرایط خاص، خواب در کنار نوزاد می تواند احتمال این سندرم را افزایش دهد مخصوصاً اگر مادر سیگاری باشد.
بین سال های 2001 -1999 حدوداً 100 مورد از مرگ و میر نوزادان به خواب آنها در رختخواب والدین نسبت داده شده و شامل موارد زیر بوده است:
* خفگی نوزاد زمانی که لابه لای ملحفه پیچیده شده یا بین دیوار یا اشیاء دیگر گیر می افتد.
* خفگی ناشی از قرار گرفتن صورت نوزاد روی رختخواب یا سطوح نرمی مانند بالشت، پتو یا لحاف
* خفگی ناشی از گیر افتادن سر نوزاد در قسمتی از تختخواب
علاوه بر خطرات احتمالی فوق، خوابیدن در یک رختخواب کنار نوزاد گاهی می تواندآرامش خواب شبانه والدین را برهم بزند. نوزادانی که به خواب در کنار والدین خود عادت دارند در آینده زمانی که باید قبل از پدر و مادر بخوابند دچار مشکل خواهند شد.
افزایش ایمنی
اگر چاره ای جز خواباندن نوزاد در کنار خود ندارید، احتیاطهای زیر را به عمل آورید:
* همیشه نوزاد را به پشت بخوابانید تا احتمال سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را کاهش دهید.
* هرگز هنگام خواب سر نوزاد را نپوشانید.
* مطمئن شوید ملحفه ها یا قالب تختخواب به گونه ای نیست که سر نوزاد در آن گیر بیفتد.
* نوزاد را به تنهایی در رختخواب یک فرد بزرگسال نخوابانید.
* از بالشت، لحاف و دیگر اشیاء نرم پارچه ای در رختخواب استفاده نکنید.
* اجازه ندهید مواد مخدر هوشیاری شما را مختل کند و موجب غلتیدن شما روی نوزاد و خفگی او شود.
* تختخواب خود را کنار پرده قرار ندهید چرا که ریسمان آن ممکن است موجب خفگی نوزاد شود.
بیشتر کارشناسان می گویند ایمنترین محل برای نوزاد، گهواره استانداردی است که بالشت و ملحفه و لحاف نرمی ندارد. اما اگر تا کنون نوزادتان را در کنار خودتان میخواباندهاید، با یک پزشک یا متخصص درباره انتقال نوزاد به گهواره خودش مشورت کنید.
انتقال نوزاد به گهواره معمولاً در 6 ماهه اول زندگی او آسانتر است، چرا که هنوز عادت خوابیدن در کنار والدین شکل نگرفته و مشکلات دیگری مانند ترس جدایی از والدین پیش نیامده است. در نهایت عادت خواباندن نوزاد در کنار والدین باید در جایی متوقف شود. ( یا طبق خواسته خود کودک یا تصمیم والدین)