اگر يوسف پس از سالها كه برادرانش را ديد، آنها را بخشيد و از خطاهايشان چشم پوشي كرد و حاضر نشد اشتباهاتشان را حتي به پدرش هم بگويد، يوسف فاطمه بسي مهربانتر و رؤوف تر است بر ما، چرا كه يوسف تنها پرتوي از نور و اوصاف امامان معصوم را دارا بود. گذشت و مهرباني امام عصرعجل الله تعالی فرجه الشریف قابل مقايسه با يوسف نيست. او بسي مهربانتر از پدر، همه ما را با آغوش باز مي‌پذيرد. پس بياييم با كلام قرآن خطاب به ايشان بگوييم:
« يا ايها العزيز مسّنا و اهلنا الضر و جئنا ببضاعه مزجاه و اوف لنا الكيل...»
«اي عزيز! ما و خاندان ما را (قحطي و بلا و) ناراحتي فرا گرفته و (ما تنها) متاع ناچيز و كم ارزشي با خود آورده‌ايم. پيمانه ما را بطور كامل با وفاي خود پر كن...» (يوسف،88)
هنگاميكه آن امام مهربان از پس پرده غيبت بيرون آيد، تمام مردم جهان را در هر دين و مكتبي مي‌پذيرد و روح و جانشان را مملو از انوار بيكران الهي مي‌سازد. امام صادق علیه السلام در اين باره فرمود: «اولين كاري كه مهدي انجام مي‌دهد اين است كه منادي او ( جبرئيل) در تمام دنيا ندا مي‌دهد كه هركس از شيعيان ما دِيني دارد، بيايد و بگيرد. پس ديون تمام شيعيان را از خردل و قنطار ( كوچكترين و بزرگترين مقدار) ادا مي‌كند.» (دار السلام ص 409)
پيامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله درباره بخشش بي حد و بي‌دريغ آن حضرت مي‌فرمايد: « در پايان روزگار امتم خليفه‌اي مي‌آيد كه چون سيل بخشش مي‌كند و حتي آن ( بخشش) را نمي‌شمارد و آن هنگامي است كه اسلام با تمام ابعادش اجرا شود.»
(الملاحم و الفتن ص 6)
منبع : سایت یاران مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
