همان ستوان سومی برای سرباز اسلام كافیست

با شروع جنگ تحمیلی در 31 شهریور ماه سال 1359شیرودی به منطقه كرمانشاه رفت و هنگامی كه شنید بنی صدر دستور داده پادگان تخلیه و انبار مهمات منهدم شود از دستور سرپیچی كرد و به دو خلبانی كه با او همفكر بودند گفت:

1. «ما می‌مانیم و با همین دو هلیكوپتری كه در اختیار داریم مهمات دشمن را می‌كوبیم و مسئولیت تمرد را می‌پذیریم.»

در طول 12 ساعت پرواز بی نهایت حساس و خطرناك، وی به عنوان تنها موشك انداز پیشاپیش دو خلبان دیگر به قلب دشمن یورش برد. شجاعت و ابتكار عمل وی نه تنها در سراسر كشور، بلكه در تمام خبرگزاری‌های مهم جهان منعكس شد.

بنی صدر برای حفظ ظاهر دو هفته بعد به او ارتقاء درجه داد، اما خلبان شیرودی درجه تشویقی را نپذیرفت و تنها خواسته‌اش این بود كه كارشكنی‌های بنی صدر و بی‌تفاوتی برخی از فرماندهان را به امام خمینی(ره) خبر دهد.

در همان ایام به دستور فرماندهی هوانیروز چند درجه تشویقی گرفت و از ستوانیار سوم خلبان به درجه سروانی ارتقاء یافت، اما طی نامه‌ای به فرمانده هوانیروز كرمانشاه در 9 مهر 1359 چنین نوشت:

1. «اینجانب خلبان پایگاه هوانیروز كرمانشاه می‌باشم و تا كنون برای احیای اسلام و حفظ مملكت اسلامی در كلیه جنگ‌ها شركت نموده‌اند، منظوری جز پیروزی اسلام نداشته‌ام و به دستور رهبر عزیزم به جنگ رفته‌ام. لذا تقاضا دارم درجه تشویقی كه به اینجانب داده‌اند، پس گرفته و مرا به درجه ستوانیار سومی كه بوده‌ام، برگردانید.»
2.  

شهید علی اكبر قربان شیرودی تا زمان شهادت خود با انجام 30 هزار ساعت پرواز جنگی، ركورددار عملیات‌های هوایی در جهان بود.