مجموعه‌ی اشعار برای مشاعره با حرف "د"

دارم از زلف سیاهش گله چندان كه مپرس

كه چنان ز او شده‌ام بی سر و سامان كه مپرس

---

دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع

گر چه دربانی میخانه فراوان كردم

---

دارم امید بر این اشك چو باران كه دگر

برق دولت كه برفت از نظرم بازآید

دل تمنا می کند تا من بسازم خانه ای                   

             عاشقان کی خانه دارند دل مگر دیوانه ای؟

 

دلا دیشب چه می کردی تو در کوی حبیب من       

                    الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من؟

 

دیوانه دلی خفته در این خلوت خاموش              

               او زاده ی غم بود زغم های جهان گشت فراموش