تظلم خواهی حضرت زهرا (س) روز قیامت

 یکی از مواردی که در روایات ذکر شده چگونگی ورود حضرت فاطمه (س) به محشر و درخواست حکم و عدالت خداوند در باب ظلم‎هایی است که به ایشان و فرزندانش شده است . شیخ صدوق در كتاب امالى از رسول خدا (صلى الله علیه و آله) روایت نموده است : هنگامى كه روز قیامت فرا مى‎رسد دخترم فاطمه (س) در حالى مى‎آید كه بر یكى از ناقه‎هاى بهشتى سوار است و از دو پهلوى آن ناقه حریرهاى بهشتى آویزان ، مهار آن از مروارید تازه ، پاهایش از زمرد سبز ، دُم آن از مشگ ناب ، دیدگانش از درّ و یاقوت سرخ خواهد بود. قبّه‎اى از نور بر پشت آن ناقه نصب شده كه اندرون آن از بیرون آشكار ، درون آن حاوى عفو پروردگار و بیرون آن رحمت خداوند رحیم است . فاطمه (س) تاجى از نور بر سر دارد كه داراى هفتاد پایه باشد، هر پایه‎اى از آن به وسیله مرواریدى مرصّع و نظیر ستاره‎اى درخشان خواهد بود. در هر طرف راست و چپ فاطمه (س) هفت هزار ملك خواهد بود.

جبرئیل (ع) كه در آن هنگام مهار ناقه فاطمه (س) را گرفته است با صداى بلند خواهد گفت: چشمان خود را ببندید تا فاطمه (س) دختر حضرت محمد (ص) عبور نماید. در آن روز هیچ پیغمبر و رسول و صدیق و شهیدى نیست مگر اینكه دیدگان چشمان خود را مى‎بندد تا این كه زهرای مرضیه (س) از صحراى محشر عبور نماید.

هنگامى كه آن بانو به زیر عرش پروردگار مى‎رسد، از آن ناقه پایین مى‎آید و مى‎گوید: اى پروردگار! بین من و آن افرادى كه در حق من ظلم نمودند و فرزندان مرا شهید كرده‎اند ، قضاوت كن .  آنگاه از طرف خداوند رئوف ندا مى‎رسد: اى حبیبه و فرزند رسول من ، از من بخواه تا عطا نمایم ، شفاعت كن تا من بپذیرم ، به عزت و جلال خودم كه امروز ظلم و ستم هیچ ستمگرى از نظر من محو نخواهد شد. در همین زمان است كه مى‎گوید: بار خدایا! فرزندان ، شیعیان ، دوستان و دوستان دوستان فرزندان مرا به من ببخش  ! آنگاه از طرف پروردگار جهان منادى ندا مى‎كند: فرزندان، شیعیان، دوستان، و دوست دوستان ذریه فاطمه كجایند؟ ایشان عموماً در حالى كه ملائكه رحمت پروردگار آنان را احاطه كرده باشند ، مى‎آیند. سپس فاطمه (س) جلو مى‎رود تا ایشان را داخل بهشت نماید. (امالی شیخ صدوق ، صفحه 25)

در عیون اخبار الرضا علیه‎السلام از رسول خدا صلى الله علیه و آله روایت شده است :دخترم فاطمه (س) در حالى وارد صحراى محشر مى‎شود كه لباس‎هایى غرقه به خون همراه خود دارد. وى پایه عرش را مى‎گیرد و مى‎گوید: اى خداى عادل و عالم ! بین و من آن افرادى كه فرزندان مرا كشتند، حكم كن   !  به حق خداى كعبه كه آن روز پروردگار عادل براى دخترم به حق قضاوت خواهد كرد. (عیون الاخبار الرضا ، جلد 2 ، صفحه 8)