حس خوبي است ! ديدن و بودن تمام آنهايي كه دوستشان داري . آنان كه از آغاز گرماي نفسهاشان تلخي هايت را زدود و بارها چيدن خوشه ي بشارت را با سر انگشتان مهربانشان نظاره كردي ...
چه نعمتي است اينجا قدم زدن و سر مستانه از درد خويشتن رهايي يافتن و اندكي آسوده گشتن . اينجا مي شود غبار را زدود . خاك عكسهاي كهنه را تكاند . انار هاي سرخ را دانه كرد و گلپر پاشيد . پرده ي خاطرات را تكاني داد و از پيله ي تنهايي بيرون خزيد . مي شود نگاه كرد و به شمار انگشتان دست نفس كشيد بي درد ، بي بغض ، بي شك ....
اينجا مي شود خانه كرد . آذين بست و خوش پوشيد . سيب سرخ آورد و كمي اشتياق !
مي شود گوش داد و صداي گام هاي مسافر را شنيد .
در بگشا !
اينجا مي شود ميزبان شد عابران پر اميد را ....
همين ...
سبز ترين باشيد
