پاسخ به:مبحث شصت و یکم طرح صالحين: امام صادق علیه السلام

- استادِ درسِ قرآن، فقه و اصول و ایمان شیعه به پای درسش نشسته جون گرفته

ز رفتنش جهانی غرق عزا و زاری اشک چشِ ملائک رو به فزون گرفته

- شبِ شهادت تو اومده‌ام بدونی که دل از این مصیبت حکایتش جنونه

به پای روضه‌های غمین و جانگذازت بقیعِ خلوتت رو دل می‌کنه بهونه

- شیعیان رهبر ما را كشتند صادق آل عبا را كشتند

نور چشم علی و فاطمه را وارث كرب و بلا را كشتند

- دل او را دل شب آزردند از در و بام هجومش بردند

ریسمان چونكه به دستش بستند غنچه‎هایش به حرم پژمردند

- هر زمان رنگ جفا را می‎دید كوچه و كرب و بلا را می‎دید

خانه‎اش چونكه در آتش می‎سوخت خیمه‎ی آل عبا را می‎دید

- پیر بزرگ طایفه بود و کریم بود در اعتلای نهضت جدش سهیم بود

مسندنشین کرسی تدریس علم‎ها شایسته‎ی صفات حکیم و علیم بود