پاسخ به:مجموعه اشعار اجرا شده توسط استاد حاج منصور ارضی

روضه امام صادق ( علیه السلام ) در جلسه 12 شهریور 92 : 

مردی که جبرییل امین درمحضرش بود/دست دخیل آسمان ها بردرش بود

نام شریفش،نام نهری دربهشت است/خلدبرین هم جلوه ای ازمظهرش بود
فقه وکلام ومنطق وعرفان وحکمت/این چشمه ها،جاری زچشم کوثرش یود
وقتی که درمیدان دین،آماده می شد/تازه زمان رزم وفتح خیبرش بود
هراحتجاجش چشم ها راخیره می کرد/تیغ کلامش، ذوالفقاردیگرش بود
حتی به همراه هزاران طالب علم/نعمان ثابت، پای درس منبرش بود

بااین همه شاگردواصحاب وملازم/تنهای تنها درمیان لشکرش بود
هارون مکی ها کجابودند آن روز/روزی که آتش،سدراه ومعبرش بود
فرزندابراهیم را آتش نسوزاند/این معجزه ازمعجزات محشرش بود
یادمدینه بودوعکس آتش ودود/دائم میان قاب چشمان ترش بود
سجاده رااززیرپای اوکشیدند/بغضی شکسته در میان حنجرش بود
پای پیاده،پشت مرکب،آه افتاد/آثارافتادن،به روی پیکرش بود
آتش،هجوم ناگهانی،هتک حرمت/این ها همه ارثیه های مادرش بود
مویی نشد کم ازسراهل وعیالش/شکرخدا دراندرونی،همسرش بود
شکرخدا چشمی به ناموسش نیفتاد/شکرخدا روی سراو،چادرش بود