مـیـــدونی وقـتی خــدا داشــت بـدرقــه ات می کــرد بـهــت چی گـفــت ؟

جــایـی کــه مـیـــری مــردمـی داره کــه می شـکنـنـت . . .

نـکـنــه غـصــه بـخــوری ، مــن هـمــه جــا بـاهــاتــم . . .

تــو تـنهــا نیـستـی ، تــو کــولـــه بـارت عـشـــق مـیـــزارم . . .

کــه بگـــذری ، قـلــب مـیــزارم کــه جــا بــدی ، اشـک میــدم . . .

که هـمــراهــیت کـنــه، و مــرگ کــه بــدونـی بـــرمیـگـــردی پیـشــم .