پژوهش و سازندگي زمستان 1387; 21(4 (پي آيند 81) در امور زراعت و باغباني):154-159.
 
 
آزادي پژمان,مجتهدي نرگس*
 
* موسسه تحقيقات بيوتکنولوژي کشاورزي، کرج
 
 

گل سوسن چلچراغ يكي از گونه هاي زيباي جنس ليليوم و در حال انقراض است كه داراي پتانسيل بالايي جهت معرفي براي برنامه هاي اصلاحي است. اولين مرحله از اصلاح، تكثير و توليد انبوه اين گياه مي باشد و از آنجا كه روش هاي مرسوم از سرعت بسيار پاييني برخوردارند، بدين جهت در اين تحقيق روش تكثير از طريق كشت بافت مورد بررسي قرار گرفت. ريزنمونه هاي فلس از دو منطقه راسي و قاعده اي روي محيط‍‍‍ هاي كشت فاقد تنظيم كننده هاي رشد، 0.5BAP ميلي گرم در ليتر 0.01NAA ميلي گرم در ليتر، 0.1BAP ميلي گرم در ليتر 0.1NAA ميلي گرم در ليتر، 0.5BAP ميلي گرم در ليتر 0.5NAA ميلي گرم در ليتر و در تركيب با ساكارز در سه سطح 30، 60 و 90 گرم در ليتر مورد بررسي قرار گرفتند. پژوهش در قالب آزمايش فاکتوريل با طرح کاملا تصادفي و در 3 تکرار صورت گرفت. در تمامي تيمارهاي مورد بررسي پيازچه زايي مشاهده گرديد. بيشترين تعداد پيازچه در محيط حاوي 0.1BAP ميلي گرم در ليتر 0.1NAA ميلي گرم در ليتر همراه با 90 گرم در ليتر ساكارز مشاهده شد و بيشترين وزن پيازچه در محيط حاوي 0.5BAP ميلي گرم در ليتر 0.01NAA ميلي گرم در ليتر همراه با 60 گرم در ليتر ساكارز بدست آمد. در تمامي موارد قطعه قاعده اي فلس بهترين پاسخ را نشان داد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه در فصل برداشت زمستان امکان توليد پيازچه با وزن مناسب جهت توليد انبوه وجود دارد.
 
كليد واژه: سوسن چلچراغ، تنظيم کننده رشد، ساکارز، فلس، باززايي
 
 

 نسخه قابل چاپ