بينا زمستان 1387; 14(2 (پي در پي 55)):162-164.
 
 
نصرالهي كبري,ريسمانچيان اكرم,مسجدي مرجان*,قريشي سيدمحمد,توكلي مهدي
 
* اصفهان، کلينيک چشم پزشکي پارسيان
 
 

هدف: تعيين اثر کراتکتومي فوتورفرکتيو (PRK) با ميتومايسين (MMC) C- بر نزديک بيني و آستيگماتيسم پس از پيوند نفوذي قرنيه (PKP).
روش پژوهش: در اين مطالعه 38 چشم از 32 بيمار با سابقه PKP جهت درمان قوز قرنيه يا کدورت قرنيه، به منظور اصلاح نزديک بيني و آستيگماتيسم، تحت عمل PRK با MMC قرار گرفتند.
يافته ها: ميانگين معادل کروي و آستيگماتيسم قبل از عمل، به ترتيب 4.7±5.2- و 3±2.4- ديوپتر بود که 3 ماه پس از عمل، به ترتيب به 3.1±3.1- و 2.8±1.2- ديوپتر رسيدند. قرنيه در 55.3 درصد موارد شفاف، در 21.1 درصد موارد دچار مات شدگي جزيي (trace haze)، در 15.8 درصد موارد دچار مات شدگي متوسط و در 7.9 درصد موارد دچار مات شدگي شديد بود.
نتيجه گيري: PRK با MMC، يک روش مطمئن و موثر جهت درمان نزديک بيني و آستيگماتيسم پس از PKP مي باشد و عارضه مهم آن مات شدگي قرنيه است.

 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ