پاسخ به:بانک مقالات بینایی

هدف: بررسي رابطه پلي مورفيسم پروموتور ژن TNF-a در دو جايگاه -1031T/C و-308G/A  و بروز علايم چشمي بيماري بهجت.
روش پژوهش: تعداد 53 نفر از مبتلايان به بيماري بهجت از جمعيت آذري ايران پس از معاينه باليني، جهت بررسي ژنتيکي وارد يک مطالعه مورد– شاهدي شدند. هم زمان 79 فرد سالم از همان جمعيت که رابطه خويشاوندي با يکديگر يا با بيماران و سابقه ابتلا به بهجت يا بيماري التهابي ديگري نداشتند، به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. پلي مورفيسم هاي –1031T/C و –308G/A از ناحيه پروموتور ژن TNF-a مورد بررسي قرار گرفت تا رابطه اين پلي پورفيسم ها و بروز علايم چشمي بيماري بهجت مشخص گردد. جهت مقايسه آلل ها از آزمون آماري کاي مربع، تصحيح Yates يا آزمون دقيق فيشر استفاده شد.
يافته ها: مقايسه توالي آلل ها و ژنوتيپ پلي مورفيسم-308G/A  TNF-a، تفاوت قابل ملاحظه اي را بين افراد سالم و بيمار نشان نداد (P=0.234). برخلاف آن پلي مورفيسم آلل هاي TNF-a -1031T/C بين افراد بيمار و گروه کنترل متفاوت بود (P=0.0006). هاپلوتيپ TNF-a-1031T-308G نيز با کاهش احتمال ابتلا به بهجت همراه بود (P<0.0001). هاپلوتيپ TNF–a- 1031T – 308A با کاهش احتمال ابتلا رابطه داشت. در بررسي پلي مورفيسم نواحي TNF-a -1031T/C و-308GA  TNF-a، توالي آلل T و G با بروز علايم مختلف چشمي (واسکوليت شبکيه، يووييت قدامي و خلفي) رابطه معني داري نداشت (P=0.128).
نتيجه گيري: با وجود آن که پلي مورفيسم آلل TNF-a-1031T/C با بيماري بهجت همراهي داشت، اما رابطه معني داري بين انواع مختلف ها پلوتيپ و درگيري چشمي و با نوع درگيري چشمي مشاهده نشد.