بينا تابستان 1390; 16(4 (پي در پي 65)):297-301.
 
 
محجوب منيره*,هرويان جواد,انصاري حسين,مومني مقدم حامد,پودينه مسعود,محجوب فاطمه
 
* زاهدان، دانشگاه علوم پزشكي زاهدان، گروه اپتومتري
 
 

هدف: تعيين تغييرات ميزان حدت استريوپسيس با افزايش سن.
روش پژوهش: در
?? بيمار با دامنه سني ? تا ?? سال که به طور تصادفي انتخاب شدند، پس از اصلاح کامل عيوب انکساري، استريوپسيس با تست تيتموس و TNO مورد ارزيابي قرار گرفت.
يافته ها: ارتباط معني داري بين استريوپسيس و سن وجود داشت به طوري که با افزايش سن، حدت استريوپسيس افزايش مي يافت (
P<0.001 و ANOVA) آزمون t زوج نيز تفاوت معني داري را بين اندازه حدت استريوپسيس بر اساس تست تيتموس و TNO نشان داد (P=0.005).
نتيجه گيري: سن عامل مهمي در استريوپسيس است به طوري که با افزايش سن استريوپسيس کاهش مي يابد.

 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ