پاسخ به:بانک مقالات علوم محیطی

تالاب انزلي يکي از بوم سازگان مهم آبي در ايران است که در جنوب درياي خزر قرار دارد و زيستگاه ماهيان، آبزيان و پرندگان با ارزشي است که از ابعاد اکولوژيک و اقتصادي درخور توجهند. يکي از آلاينده هاي موجود در اين تالاب ترکيبات آلي پايدار هستند، اين سموم با گسترش وسيع در محيط زيست به عنوان يکي از مشکلات آلودگي جهاني شناخته مي شوند که به علت حلاليت بالا در چربي و پايداريشان در محيط زيست مي توانند در بدن موجودات زنده تجمع يابند و از طريق زنجيره غذايي انتقال پيدا کنند. در اين مطالعه يک گروه مهم از اين ترکيبات شامل آفت کش هاي آلي کلره (OCPs) در زمستان 1386 و بهار 87 در رسوبات تالاب انزلي شدند. غلظت ترکيبات هگزاکلروسيکلوهگزان، سيکلودين ها، ترکيبات ددت و هگزاکلروبنزن به ترتيب در زمستان، 0.06-0.35 ng.gdw, 1.43-8.51ng.gdw, nd-5.08 ng.gdw, 1.17-4.21 و در بهار 0.06-0.38ng.gdw, 2.15-9.92, 1.27-5.97, 1.08-4.78ng.gdw است. غالب ترين ايزومرهاي ترکيبات هگزاکلروسيکلوهگزان، سيکلودين ها و ترکيبات ددت در نمونه هاي زمستان بترتيب HCH-?، اندوسولفان و p,p/-DDE با ميانگين غلظت1.43-3.47ng.gdw, nd-1.7ng.gdw, 0.47-2.12ng.gdw و در بهار هم?-HCH ، اندوسولفان و p,p/-DDE با ميانگين غلظت 1.32-4.78ng.gdw, 0.44-1.96ng.gdw, 0.46-2.58ng.gdw بودند. در تمام نمونه هاي بهار غلظت هاي آفت کش هاي آلي کلره بيشتر از نمونه هاي زمستان است. همچنين تفاوت معني داري بين ايستگاههاي تالاب به وجود آمد (P<0.05).

 نسخه قابل چاپ