پاسخ به:بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

پريدوتيت هاي سرپانتيني شده دنباله گوشته اي افيوليت شمال نايين (باختر ايران مرکزي) تحت تاثير آبگون هاي حاوي CO و SiO در شرايط دما و pH متفاوت به مجموعه کربناتي - سيليسي تحت عنوان ليستونيت تبديل شده اند. بر اساس فراواني کاني هاي کربناتي (دولوميت، منيزيت، آنکريت، کلسيت) و سيليس سه نوع ليستونيت کربناتي, کربناتي - سيليسي و سيليسي حاصل شده اند. به طور کلي کاني کربناتي غالب در ليستونيت ها، منيزيت، دولوميت، دولوميت آهن دار و آنکريت بوده و کلسيت و کربنات هاي ديگر در مقادير کم تر حضور دارند. فازهاي سيليس (شامل کوارتز، کلسدوني و چرت) همراه با مقادير نادر کروم اسپينل، کلريت، هماتيت، گوتيت، اکتينوليت و پيريت نيز در ليستونيت ها حضور دارند. زمينه سيليسي در ليستونيت سيليسي حاوي مقادير بالايي جيوه، نقره و آرسنيک است که نشان مي دهد که اين عناصر به صورت مجموعه هاي آرسنيدي در گرمابي هاي حاوي SiO2 حمل شده اند.

 نسخه قابل چاپ