مجله علوم دانشگاه تهران تابستان 1387; 34(2 (بخش زمين شناسي)):1-15.
 
 
چشمي اكبر*,فاخر علي,خامه چيان ماشااله
 
* گروه زمين شناسي مهندسي‎‏، دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران
 
 

شهر تهران بر روي نهشته هاي آبرفتي دوران چهارم بنا شده است. در گذشته ويژگيهاي اين رسوبات توسط محققين مختلف مورد بررسي قرار گرفته ولي بيش از همه طبقه بندي ريبن مورد استفاده و استناد است. ريبن در سال 1955 رسوبات آبرفتي تهران را از قديم به جديد به چهار گروه C, B, A و D تقسيم نمود. در بررسي رسوبات از ديدگاه زمين شناسي بيشتر به مطالعه رسوبات از نظر زمان تشکيل و اختصاصات عمومي (نظير جنس رسوبات، منشا، شرايط تشکيل و ...) پرداخته و کمتر به جنبه هاي کاربردي و ژئوتکنيکي آن توجه شده است. مطالعه رسوبات بر اساس زمان تشکيل ميتواند اطلاعات مفيدي در رابطه با تاريخچه تکوين حوزه رسوبگذاري و روند تغييرات رسوبات در آن بدست دهد و حتي ميتواند به مهندس ژئوتکنيک در برنامه ريزي مطالعات و نتيجه گيريها کمک کند اما اين موضوع در حالت کلي نيازمند ارزيابي طبقه بنديهاي زمين شناسي با توجه به نوع رسوبات است. در اين مقاله به منظور ارزيابي قابليتهاي طبقه بندي ريبن و ساير طبقه بنديهاي زمين شناسي در مطالعات ژئوتکنيکي، اين طبقه بنديها تشريح شده و نقاط ضعف و قوت آنها توضيح داده شده است. سپس ضمن ارايه نقشه هاي زمين شناسي تهيه شده براي تهران انطباق پذيري نقشه ها با نتايج برخي چاهکهاي حفر شده و پيمايشهاي انجام شده بررسي شده و در پايان عوامل زمين شناسي موثر بر خواص ژئوتکنيکي رسوبات گستره تهران با توجه به نتايج حاصله از بررسيهاي انجام شده بيان شده است.
 
كليد واژه: زمين شناسي تهران، آبرفت هاي تهران، طبقه بندي ريبن، رسوبات تهران
 
 

 نسخه قابل چاپ