نام فایل تعداد دریافت بازدید پخش دریافت متن
امان امان امان ای دل وای      
دلم به عشق یارم گرفته حال و هوایی      
اعوذ بالله من الکرب و البلا      
در خان غم چو عالميان را صلا زدند      
از کوچيکيم عشق تو شد يا حسين يا حسين      
واي در مدينه من نمانم آمد آن بهتر از جانم      
مضطر دل خسته و زار و حزين يا ابا المظلوم      
مضطر دل خسته و زار و حزين يا ابا المظلوم      
ابد والله ما ننس حسينا      
باب العطشان حتي مضي      
آنکه با خلق بشر پيوسته احسان مي کند      
قبله عاشقان بود تربت با صفاي تو      
تو همان خون خدايي بابي انت و امي      
آمدم سوي مزارت همچو زهرا قامت من      
دل من دوباره باز کرده بهونه حسين      
همه جا در گذرم از غم تو در به درم      
دوست دارم شمع باشم      
گر چه عمري ديدن تو راحت جان و دلم بود      
شد خون چهره تو ابا المظلوم      
اي که به عشقت اسير يا ابا عبدالله الحسين      
غنچه ناز گلشنم عمو حسين عمو حسين      
اي بي کفن حسين من      
اي که به عشقت اسير حسين يابن الزهرا      
چون ره آن کاروان فتاد      
سوز بده بر سخنم به دل سوخته خواهرت      
السلام علي المظلوم زينب      
اربعين آمد دلم را غم گرفت      
تو پاره جگر فاطمه اي      
از تربتت اي نازنين برخيز و بنگر      
در راه عشقت اي پدر      
اي به نيزه دلنوازم      
حسين ميا به کوفه کوفه وفا ندارد      
خون جگر چکيده از چشم ز خواب رفته ات      
اي نازنين برادرم يا حسين يابن الزهرا      
حسين مني و اين همه پا مال ستم      
جلوه پاک خدای ازلی یا علی بن الحسین      
ای مصحف ورق ورق ای روح پیکرم      
عاشق روی توام پر زده سوی توام جان به فدایت عمو      
ای برادر یادگار مادری      
در کوچه های کوفه یارب فکارم امشب      
غریب مادر حسین ابتا یا حسین      
حسن غریب مادر حسن غریب مادر      
غریب مادر حسین یا حسین عزیز زهرا      
این چنین شد روزگار      
آب حیات ما اشک یا حسین یا حسین      
ای برادر آهسته تر اخا المظلوم      
ای قرار دل آشفته بیمار حسین      
وقتی طبیعت فارق از قال و مقالم بود      
باز با جامی دلم مدهوش کن      
ما ز شاه مظلومان دست بر نمی داریم      
کوفه میا یا عزیز الله      
امیر دل ولی داورم من قرار سینه پیغمبرم      
ای که به شانه رضا کوه بلا کشیده ای      
ای جگر گوشه چرا پای پدر می سوزی      
من که آیینه صدق داورم      
میگن یه روز تو راه شام      
الان انکسر ظهری      
ای امید آخرین فاطمه      
عزیز بی قرینه کی میایی      
ای وفای اصل ای اصل وفا یا عباس      
انی انا العباس عقدو به السقا      
ای همه نیروی لشکرم برادرم برادرم      
گل ناز حیدر یا ابوفاضل      
الان انکسر زهری      
ای گنه کاران بشارت باد زهرا روز محشر      
الا مادر به قربون جمالت      
قمر بنی هاشم عباس اباالفضل      
عباس گل ام البنین      
اگر ای مشک رسانی به حرم آبی چند      
شام تاسوعا به دشت کربلا      
من کیم چون پاکبازان در دل      
ای تمام حسن ای حسن تمام      
مدینه گریه کن بر حال من      
قحطی آب و دیده ها دریاست ای مشک      
شب عزیز فاتح بدر برای ما امشب شب قدر      
خبر اومد تو خیمه مشک عمو دریده      
عباس علمدار حسین      
ای لشکر حق را امیر عباس      
عباس شبلل المرتضی      
ساقی دشت نینوا      
افتاده به خاکی و من افتاده به خاکم      
بر خیز و ای علمدار عباس من      
ای آنکه خورشید دلم عباس یابن الحیدر      
ای آنکه حیدر بوسه زد      
ماه رویت نور گستری کرد      
دل من غصه سر اومد دل من      
ای که شجاعت آورد حیدر ابوتراب      
شب ها که نان و خرما بر دوش خود کشیدم      
آی شیعه ها گریه کنید بابا جان مرو مرو      
رسیده لاله پرپر باغم      
آرزو دارم به آغوشت کشم چون جان ولی      
بر پا شد در دلم از غمت      
تا که پامال خزان شد لاله لیلای من      
ای پیکر تو چون جگر پاره پاره ام      
پسرم علی پسرم علی      
شد قطعه قطعه پیکرم در راه عشقت ای پدر      
بازوی کردگار علی بود و بس علی      
علی علی ای گل پرپرم      
سرو رشیدم افتاده ز پا      
می زنی تو دست و پا من      
می شوم ای پدر فدایت      
یا بنی قتلوک قتلوک قتلوک      
بر روی بابا جانم علی جان      
خون جگر ز آه من می چکد ای پناه من      
بر دست من مزن پر      
با لب خشکت دو چندان جلوه دارد خنده تو      
مانده به سینه آخرین نفس      
یا رزی الحسین علی اصغر      
با عمو گفت آن گل باغ مراد      
گلبرگ سرخ باغ غربت از حرم دامن کشید      
انی انا القاسم من نسل العلی      
عمو فدای جراحات پیکرت گردم      
دلم تنگ برای دیدن روی بابم      
بشنو غم و نای غریبانه ام      
یالیتنی کنت لک فدا      
بر سر مهمانی ویرانه ام بابا      
چرا ترک خورده لبت بابا      
ای سر چه شده امشب به من زار زدی سر      
باباجون دردت به جونم      
اون که گوشه ویرانه آشیان دارد      
من گل ویران نشینم در دل شام بلا      
مرحم خار مغیلان بر کف پایم نشسته      
همسفر با سر تو آمده دختر      
ماه شبانه من سر زد به شام تارم      
بهترین رویای عالم امشب میهمان چشمم گشته یا رب      
ای باغبان ببین افسرده لاله را      
شد خراب چون مدینه دست من باشد به دیوار      
ای گل نشکفته پرپر      
تا سحر امشب چشم انتظارم      
ای همه دلخوشیم به کجا می کشیم      
بر اسیران درس صبر و بردباری داد و رفت      
یا ابتا من الذی ایتمی      
خیمه ها برام شده مثل قفس      
بابا بیا تماشا کن موقع مهمونی شده      
پای تو پرپر شدنم شدنم آرزوست      
بابا حسین کجایی کجایی بابا حسین      
آن دم که من از ناقه افتادم و غش کردم      
امشب به دامن من خورشید آرمیده      
چون ز دنیا رفت آن طفل عزیز      
با دانه اشکم شد ویرانه چراغانی      
دختر امیر کربلا مولاتی رقیه      
ای سر که امشب مهمان مایی      
می خورم قبطه به نیزه      
فاطمه جان خلد برین      
ای تربت گمگشته ات زهرا یا زهرا      
میلی به زنده ماندن در این جهان ندارم      
پیک توحید ز گفتار افتاد      
دیگر ندارد برگ و بر نخل امیدت یا زهرا      
فاطمه ای حبیبه جان مرتضی      
گل پژمرده از دیدار مادر      
زینب به گریه گوید وای وای      
یکی بیاد تو کوچه ها به مادرم کمک کنه      
در باغ کی دیده غریبونه بسوزونن      
نمی تونم ببینم که دم به دم بی هوش میشی      
صدا ندارد ترانه من      
بگو به آوای جلی منم گدای زهرا      
ای امید آخرین فاطمه      
روح و روانم زهرا      
ام ابیها زهرا ام ابیها زهرا      
محبوب آسمان ها علی علی علی بود      
ای مسیح قلب تب دار علی      
خدا به حالم نظر نما خدا خدا      
مردم از هجر تو برخیز و نمازم بگذار      
خیره بر دیده من مانده نگاه زینب      
دیگر ندارد برگ و بر نخل امیدم یا زهرا      
من پرستار تو و شعله ور سوختم در بر تو      
از خانه ام نیاید دیگر صدای گریه      
یار دل تنهای من ای شاهد غم های من      
ای عرش حق را قائمه یا فاطمه      
کجا حال مرا بداند      
شام عزا شده یا صبح محشر است      
بستر خونینت قبلگاهم      
خلقت کون و مکان از کرم فاطمه است      
هر چه ز دل رود ولی داد غمت نمی رود      
ای همه دار و ندارم      
من گوشه ای از خاک خوش بوی بهشتم      
بگو به آوای جلی منم گدای زهرا      
این قد کمانی را داد از غم حیدر      
سلام ای ساکن وادی دهر      
الشام الشام الشام الشام      
توی گرمای نفس گیر      
زینب نگذار با غصه هاش داداش داداش      
السلام علی محزون الزینب