پاسخ به: ليست شهداي دفاع مقدس (م)

عبدالرحمن در روز سوم خردادماه سال 1342 در روستاي «چاه شرف» قدم به عرصه‌ي وجود نهاد. دوران شيرين کودکي را در کنار پدر و مادري مهربان و زحمتکش و در محيط آرام و سالم روستا سپري کرد. در هفت سالگي به دبستان رفت و پس از طي موفقيت‌آميز دوره‌ي ابتدايي وارد مدرسه‌ي راهنمايي شهيد اندرزگو در لامرد شد.
در سال‌هاي اول و دوم راهنمايي شاگرد ممتاز بود؛ ولي به دليل دوري راه، ناچار ترک تحصيل کرد و همراه پدر به کشاورزي پرداخت. در سال 1357 از هواداران انقلاب بود و به مولايش امام خميني (ره) عشق مي‌ورزيد.
پس از پيروزي انقلاب فعاليت‌هاي خود را در پايگاه مقاومت بسيج ادامه داد و با شروع جنگ تحميلي به تهييج جوانان براي شرکت در جنگ پرداخت و خود پيشاپيش گروهي از جوانان راهي مناطق موسيان و دهلران گرديد. پس از بازگشت از جبهه، به خدمت سربازي رفت و به لشگر 21 حمزه پيوست.
در محورهاي شرهاني، سرپل ذهاب، دهلران، مهران، خرمشهر، بستان و هويزه با دشمن پيکار کرد و در عمليات والفجر يک که همرزم فداکارش عباس بازرگان به شهادت رسيد، از ناحيه دست و پا مجروح شد و پس از دو هفته استراحت دوباره به جبهه بازگشت. آخرين بار که به جبهه رفت از شهادتش خبر داد و محل به خاک سپاري‌اش را مشخص کرد.
در عمليات خيبر، بر اثر اصابت ترکش خمپاره در تاريخ 3/12/1362 در سن 20 سالگي در طلائيه به فيض عظماي شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 432