آن دلبر مه پاره عیان گشته و حیف است

کز شرم،نظر سوی زمین دوخته باشیم

گنج رمضان پر زد و رنج رمضان ماند

بی آنکه از او سکه ای اندوخته باشیم

محمدرضا طهماسبی