سرانجام دنیا پرستی:

 الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا أُوْلَئِكَ فِي ضَلاَلٍ بَعِيدٍ

معنی آیه:

همانان كه زندگى دنيا را بر آخرت ترجيح مى‏دهند و مانع راه خدا مى‏شوند و آن را كج مى‏شمارند آنانند كه در گمراهى دور و درازى هستند

تفسیرآیه:

1- دنیاگرایى، زمینه ‏ى كفر، مبارزه با دین و ضلالت است. «یستحبّون الحیوة الدنیا... و یصدّون... فى ضلال بعید»

2- سرچشمه ‏ى گمراهى‏ها عملكرد خود انسان است.«یستحبّون، یصّدون، یبغون» 3- روحیّه‏ ى كفر، عامل انحراف طلبى است. «ویل للكافرین... یبغونها»

4- گمراهى، درجات و مراحلى دارد. و هر چه عمیق ‏تر شود رجوع به حق مشكل‏ تر مى‏شود.«ضلال بعید»