سلام و تشکر از حضور همراهان همیشگی؛

بنده هم مختصراً در پاسخ به برخی از سؤالاتِ پستِ آغازینِ این تاپیک یه اشاره‌ای می‌کنم:

به موسیقی علاقه دارم و گوش هم میدم. وزن و قافیه و به‌عبارتی موزون‌بودنِ اشعار و همچنین چرت و پرت نخوندن و سبک نبودنِ اون اشعار برام مهمّه.

البته خیلی هم سخت پیدا میکنم آهنگای مورد علاقمو. یعنی از یک پوشه‌ی کاملاً رندوم و مخلوط شامل 1000 تا آهنگ میتونم بگم شاید از 10 تاش خوشم بیاد!

از بیش از 95% آهنگا و ترانه‌های سنّتی و رَپ که اصلاً خوشم نمیاد! اینا که بِرَن کنار!

من استعداد آوازخونی ندارم متأسفانه!!! ولی دوس دارم نحوه کار با گیتارو یاد بگیرم! ولی هنوز که چنین فرصتی فراهم نشده، یعنی وقتشم نیست خداییش!!!

هر دو حالتِ "شاد" و "غمگین" رو گوش میدم. البته الآن یه مدتی هست که هندزفریم خرابه، گوش ندادم! برا همین بود که منتظر بودم که توی برنامه‌های دهه فجر حدأقل هِدسِت رو برنده بشم، حیف شد!!!!!! حالا از بحث دور نشیم.... بعضی وقتا حسّ آدم، حال آدم، روح و روان آدم، فاز آدم میل میکنه به آهنگ شاد... خب باید بری به سمتش. تأثیر مثبت هم داره. بعضی وقتا هم فقط آهنگ غمگین!