پاسخ به:.ღ خــلوت با خــدا... ღ.
سه شنبه 12 بهمن 1395 11:21 AM
گفتم: چقدر احساس تنهایی میكنم …
گفتی:
من كه نزدیكم (بقره/۱۸۶)
گفتم: تو همیشه نزدیكی؛ من دورم…ای كاش میشد به تو نزدیك شوم …
گفتی:
هر صبح و عصر، پروردگارت را پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد كن (اعراف/۲۰۵)
گفتم: این هم توفیق میخواهد!
گفتی:
دوست ندارید خدا شمارا ببخشد؟! (نور/۲۲)
گفتم: معلومه كه دوست دارم منو ببخشی …
گفتی
پس از خدا بخواهید شمارا ببخشد وسپس توبه كنید (هود/۹۰)
گفتم: با این همه گناه… آخه چیكار میتونم بكنم؟
گفتی: الم
مگر نمیدانید خداست كه توبه را از بندگانش قبول میكند؟! (توبه/۱۰۴)
گفتم: دیگه روی توبه ندارم ...
گفتی:
(ولی) خدا عزیزاست و دانا، او آمرزندهی گناه هست و پذیرندهی توبه (غافر/۲-۳ )
گفتم: با این همه گناه، برای كدام گناهم توبه كنم؟
گفتی:
خداوند همهی گناهان را میبخشد (زمر/۵۳)
گفتم: یعنی بازم بیام؟ بازم منو میبخشی؟
گفتی:
به جز خدا كیست كه گناهان را ببخشد؟ (آل عمران/۱۳۵)
گفتم: نمیدونم چرا همیشه در مقابل این كلامت كم میارم! آتیشم میزنه؛ ذوبم میكنه؛ عاشق میشم! … توبه میكنم
گفتی:
خداوند توبهكنندگان و نیز آنهایی كه پاك هستند را دوست دارد (بقره/۲۲۲)
ناخواسته گفتم: الهی و ربی من لی غیرك
گفتی:
خدا برای بندهاش كافی نیست؟ (زمر/۳۶)
گفتم: در برابر این همه مهربونیت چیكار میتونم بكنم؟
گفتی: ای مؤمنین! خدا را زیاد یاد كنید و صبح و شب تسبیحش كنید. او كسی است كه خودش و فرشتههایش بر شما درود و رحمت میفرستند تا شما را از تاریكیها به سوی روشنایی بیرون بیاروند . خدا نسبت به مؤمنین مهربان است (احزاب/۴۱-۴۳)