12. شادمانى و تأسف براى...

ليكن سرورك بما قدّمت، و أسف على ما خلّفت، و همّك فيما بعد الموت.
شادمانى تو بايد براى چيزى باشد كه پيش از مرگ فرستاده اى، و تأسف تو براى چيزى كه به جاى مى گذارى و همتت براى آنچه كه بعد از مرگت مى گذارى.12