پاسخ به: شناخت خدا در نهج البلاغه

4. ناتوانى دل از درك خدا

«فلَسنا نعلم كنهَ عظمتك، الّا أنا نعلم أنك حىّ قيوم، لا تأخذك سِنة و لا نوم. لم ينته إليك نظر، و لم يدركك بصر»
ما از كنه عظمت تو چيزى نمى دانيم، تنها همين را مى دانيم كه تو زنده اى و همه چيز به تو پايدار است، نه چرت تو را مى گيرد و نه خواب. دست هيچ انديشه اى به تو نرسد و هيچ ديده اى تو را در نيابد.(4)