ذلیل شدن شیرها و درندگان وحشی

می‏گویند: متوکل لعین در کنار قصر خود، جایگاه و برکه‏ای ساخته و شیران و درندگان را در آنجا جای داده بود و هر کسی را که می‏خواست عقوبت کند به آن برکه می‏انداخت. 
پس روزی حضرت امام علی النقی علیه‏السلام را در آن برکه انداخت، حضرت در آنجا مشغول نماز شد و درندگان بر دور آن جناب می‏چرخیدند و از روی ذلت، کنار او دم بر زمین می‏مالیدند و صورت خود را بر پای مبارکش می‏گذاشتند. متوکل وقتی این حالت را مشاهده کرد دستور داد تا آن حضرت را سریع بیرون آورند تا این اعجاز باعث زیاد شدن اعتقاد مردم نسبت به آن حضرت نشود. [1] . 

پی نوشت ها:
[1] خرایج.