و لم يجعل له عوجا - ضمير در له به كتاب بر مى گردد، و جمله مورد بحث جمله حاليه است از كتاب. و كلمه قيما آن گونه كه از كتاب فهميده مى شود حال بعد از حال است، زيرا خداى تعالى در مقام ستايش خويش است از اين جهت كه كتابى نازل كرده و به صفت نداشتن اعوجاج متصف است، و از اين جهت كه آن كتاب بر تاءمين مصالح جامعه بشرى قيم است. پس به هر دو صفت بذل عنايت شده، آن هم بطورى مساوى، و همين اقتضاء مى كند كه جمله مزبور حاليه باشد، و قيم نيز حال دوم باشد.