رشته صبرم به مقراض غمت ببریده شد

همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع

رفتی و رفتن تو داغی  نهاد بر دل

از كاروان چه مانده جز آتشی  به  منزل

رفیق خیل خیالیم و همنشین شكیب

قرین آتش هجران و هم قران فراق