پای ما لنگ است و منزل بس دراز

دست ما كوتاه و خرما بر نخیل

پایان سخن شنو كه ما را چه رسید

از خاك در آمدیم و بر باد شدیم

پاك و صافی شو و از چاه طبیعت به درآی

كه صفایی ندهد آب تراب آلوده