«خرافه» یک نوع نگرانی و ترس نابجا از برخی عوامل و مرتبط دانستن پدیده‌های نامربوط به یکدیگر است که جایگاهی در منابع معتبر علمی، عقلی و وحیانی ندارد.

یکی از مصادیق خرافه، «تطیّر» است. «تطیّر» یعنی فال بد زدن و نقطه مقابل آن «تفأل» یعنی فال خوب زدن. اسلام از تطیّر و فال بد زدن نهی می‌کند و با داشتن نگاه بدبینانه و سوء ظن نسبت به خداوند و جهان مخالف است، همچنین است پیش‌بینی یک خطر و حادثه بد و هر آنچه را که انسان ممکن است برای او اتفاق افتد و فرد آن را حمل بر نوعی ضرر، حادثه و بلایی برای خویش کند.

با دقت در سیره ائمه اطهار علیهم‌السلام و روایات رسیده می‌توان سه راهکار برای دوری از تطیّر و فال بد زدن معرفی کرد:

نخست بی‌اعتنا شدن نسبت به آن حادثه، دوم توکل به خدا و سوم دعا و مناجات.

لذا انسان باید روحیه‌ای مملو از توکل به خدا داشته باشد و دعاهایی بخواند که در توکل او اثرگذار است که از آن جمله می‌توان به دعای «اصبحت اللهم معتصماً بذمامک المنیع» اشاره کرد که جزو تعقیبات نماز صبح است.