زابل

زابل، تاریخی كهن دارد و زمانی مركز سیستان بود. درگذشته نه چندان دور نام قدیمی آن ناصر‌آباد یا نصیرآباد بود و "سایكس" از آن نصرت‌آباد یاد كرده است و می‌نویسد آن قلعه‌ای بود كه امیرقاین آن را جنب قریه معروف حسین‌آباد بنا كرد و ابتدا به آن ناصرآباد می‌گفتند. این قلعه بعد از گسترش و اتصال به روستای حسین‌آباد، در زمان پهلوی زابل نام گرفت. این شهر دارای آب و هوایی گرم و خشک است. مردم آن اغلب كشاورز و دامدارند و به بركت دریاچه فصلی هامون، عده‌ای به شغل صیادی اشتغال دارند.
مراكز دیدنی: شهر سوخته، كوه خواجه، معماری و بافت ویژه روستای قلعه نو، بادگیرهای خاص منازل در سیستان، دهانه غلامان و قلاع دوره اسلامی مانند قلعه‌مچی، سه كوهه