نوای محلی بختیاری

رهمون دیره :

آقای کوروش اسدپور

اسم همزادم گله و اسم مالس مال گل
روز ایما شاد و خندون سال ایما سال گل

رهمون دیره رهمون دیره بینمون کهسار گل
اسب بیارین زین بیارین تا بریم دیدار گل

مال گل باغ باهاره، ایل گل صحرای گل
قوچ گله نِه بیارین تا کشیم دم پای گل

اسب بیارین زین بیارین تا سوار آبویم همه
سی رسیدن خذمت گل صد سوار خیلی کمه

ری گله افتو ندیده، مه بهار نامحرمه
آو رو تی پاکی گل جور تکه شونمه

جلد برین مُلا بیارین عقدسه جاری کنه
کیونوی مال آبو و آبروداری کنه

راهمان دور است

اسم همزادم گل است و اسم مالش (خانواده اش) مالِ گل
روز ما شاد و خندان؛ سال ما، سال گل

راهمون دوره راهمون دوره، بینمون کوهسار گل
اسب بیارین زین بیارین تا بریم دیدار گــُـل (معشوق)

مال گــُـل باغ بهار است؛ ایل گــُـل، صحرای گل است
قوچ گله رو بیارین تا بکشیم جلوی پای گــُـل

اسب بیارین زین بیارین تا سوار بشیم همه
برای رسیدن خدمت گــُل، صدتا سوارکار خیلی کم است

صورت گــُـل رو آفتاب ندیده، ماه بهار نامحرم است
آب رودخانه در برابر پاکی گــُـل، مثل چکه ای از شبنم است

زود برین مُلّا (آخوند) بیارین عقدش رو جاری کنه
کدبانوی خانواده بشه و آبروداری کنه