بازي و اسباب بازي براي كودك چهار ماهه

اكنون زمان آن است كه به فرزند چهار ماهه تان در فهم و شناخت بعضي چيزها كمك كنيد تا مفهوم من مي­توانم اين كار رو بكنم در ذهنش جا بيفتد.با بازي­هاي ساده يا تهيه­اسباب­بازي ساده­اي كه فرزندتان بتواند با آن تعامل برقرار كند مي­توانيد مفاهيم علت و معلول را به او ياد بدهيد چون در اين زمان هماهنگي دست و چشمش نيز بهتر شده است.

كودك در اين سن چگونه بازي مي­كند؟

• مي­خندد، پيچ و تاب مي­خورد و با ذوق فرياد مي­كشد.
• با كمك شما مي­تواند به اشيا برسد.
• دوست دارد حركت دستانش را نگاه كند.
• مي­تواند چهره­هاي آشنا را تشخيص دهد و به چهره ديگران نيز علاقه­مند است.
• مي­تواند اسباب­بازي­هايي كه در دسترسش هستند را بگيرد.

اسباب بازي هاي متناسب با اين سن:

1-اسباب­بازي­هاي دستي

در اين مرحله، بچه­ها كم­كم استفاده­ هدفمند از دستان خود را آغاز مي­كنند. لمس كردن، حس كردن و گرفتن همگي راه­هايي براي كشف و سياحت دنياي جديد براي او هستند.به همين دليل الآن زمان مناسبي است تا اين مهارت­ها با اسباب­بازي­هاي مناسبي كه بافت­ها و زمينه­هاي مختلف و البته جايي براي گرفتن دارند تقويت شوند.اين اسباب­بازي­ها علاوه بر امكان گرفته شدن توسط بچه حتي وقتي كه در دستانش نيستند نيز به خاطر زيبايي­هاي ظاهري توجهش را جلب مي­كنند.

راه و روش­هاي مختلفي پيدا كنيد تا اسباب­بازي، همراه و در دست بچه باشد.( بسياري از اين نوع اسباب­بازي­ها طوري طراحي مي­شوند كه به ساير چيزها وصل شوند يا اينكه اصلاً از قبل به يك چرخ يا قنداق قابل حمل وصل شده­اند.) سپس آن را كمي جلوي بچه بالا و پايين برده و بعد به چپ و راست حركت دهيد. ببينيد آيا مي­تواند با چشم­هايش آن را دنبال كند؛ سپس تشويقش كنيد تا دستش را دراز كرده و آن را بگيرد وبگوئيد «اوه! ببين ... گرفتيش!»

كمي با هم با اسباب­بازي قايم باشك بازي كنيد. اگر به اندازه­ي كافي كوچك است، آن را زير يك پتو پنهان كنيد؛ اگر صدادار است يا حالت جغجغه­اي دارد، صداي آن را در بياوريد.اجازه دهيد قسمتي از آن از زير پتو بيرون بماند و سپس از او بپرسيد كه «كجا رفت»؟ يك نگاه زير چشمي به آن بكنيد و بگوييد «آهان !ايناهاش».تا پايان شش ماهگي او مي­تواند بفهمد كه برجستگي زير پتو همان اسباب­بازي او است.

فرزند شما هيچ گاه براي سرگرم شدن توسط شما و صدا در آوردن و شكلك در آوردن كوچك نيست.سعي كنيد براي او صداي حيوانات مختلف را در بياوريد. وقتي كه خنده­هاي شيرين و پر از شوق او را ببينيد، فراموش مي­كنيد كه اين قبيل كارهايتان چه قدر بچه­گانه است و تشويق مي شويد بيشتر ادامه بدهيد!

2-اسباب­بازي­هايي با صداهاي متنوع، رنگ­هاي روشن و چراغ

رنگ­هاي روشن و نورها ساده­ترين چيزهايي هستند كه بچه در حال حاضر مي­تواند ببيند.وقتي كه اشيا و صدا ها را به او معرفي مي­كنيد، در حقيقت كمك مي­كنيد كه حس­هاي مختلفش تحريك شوند و حافظه­او كه منبع اصلي تقويت بينائي هستند را آماده و تقويت مي­كنيد.

سعي كنيد فضا را براي بازي­هايي كه ماه­هاي بعد قرار است انجام شوند آماده كنيد.قبل از شروع بازي به ويژگي­هاي مختلف اسباب­بازي اشاره كنيد چراغ­هاي آن را روشن كنيدوصدايآن را در بياوريد و او را هم تشويق كنيد صداي موسيقي را تقليد كند و همين طور كه پيش مي­رويد شما هم همراه با او بخوانيد.وقتي هم كه سرتان شلوغ است ، موسيقي و چراغ­ها را روشن كنيد تا  سرگرم شود.

3-اسباب­بازي­هايي با صورتك­هاي دوست داشتني

شكلمنحصر به فرد يك چهره يكي از اولين چيزهايي است كه كودك آن را تشخيص داده و به آن واكنش نشان مي­دهد.همزمان با رشد توانايي تمركز بچه­ها، آشنايي با يك چهره باعث تقويت مثبت و بهبود رشد مهارت­هاي بينائي و احساس آرامش ميشود.

با اشاره به ويژگي­هاي چهره كمك كنيد تا كودك شناسايي يك شيء و شناسايي چهره­ها را درك كندسپس به سراغ صورت خود و كودك­ برويد. به آرامي صورتش را لمس كرده و نام هر قسمت را بگوييد.

جاي دندانكش را تغيير دهيد و ببينيد كه متوجه اين تغيير مي­شود يا نه. به تدريج  او خودش را به سمت آنها مي­كشد و آنها را مي­گيرد و شايد دندانك را در دهان خود بگذارد (همان طور كه هر چيز ديگري را كه پيدا كند با در دهان گذاشتن امتحانش مي­كند).

تشويقش كنيد تا تمام اين ويژگي­ها و مشخصات را با رفتن به سمت آنها كشف كند؛ كمكش كنيد تا قسمتهاي مختلف اسباب بازي را لمس كند. در مورد چيزي كه لمس مي­كند توضيح دهيد و كمك كنيد تا بين چيزي كه لمس مي­كند و آنچه ميشنود، ارتباط برقرار كند.

4-جغجغه­هاي دستي يا اسباب­بازي­هايي كه روي يك حلقه هستند

بچه­ها در حدود سه ماهگي كم­كم اشيايي كه در دسترس­شان باشد را مي­گيرند و به تدريج ياد مي­گيرند كه مي­توانند كارهايي را انجام دهند!ياد مي­گيرند كه تكان دادن يك جغجغه باعث توليد صدا مي­شود.دوباره آن را امتحان مي­كنند...و متوجه قانون علت و معلول مي شوند.

وقتي كه براي اولين بار يك جغجغه را نشانش مي دهيد، آن را روبرويش نگه داريد و كمك كنيد تا روي آن تمركز كند، سپس آن را به خط وسط ميدان ديدش ببريد و سپس به آرامي به سمت چپ و راست حركت دهيد. آن را در دسترسش قرار دهيد تا بتواند آن را بگيرد يا آن را در كنارش بگذاريد تا راحت­تر بتواند به آن ضربه بزند.براي انكه تشويقش كنيد به اشيا اطرافش برسد، آنها را به آرامي در مقابلش تكان دهيد.كودك،كم­كم براي رسيدن به آنها تلاش مي­كند و آنها را مي گيرد و در دهانش مي­گذارد تا امتحانشان كند.

زماني كه واقعاً توانست آگاهانه جغجغه را در دستش نگه دارد، كار خود را شروع مي­كند و آن را از يك دست يه دست ديگر مي­دهد. شما هم مي­توانيد با تغيير  دادن محل جغجغه در دستش كمكش كنيد تا كار ش را به پايان برساند.

همچنين، خوب است كمك كنيد تا اين جغجغه را به عنوان منبع صدا بشناسد و عمل و عكس­العمل را با صحبت كردن برايش توضيح دهيد: «آهان! ببين وقتي تكونش ميدي چه صدائي ميده !»