پاسخ به: تحليل راهبردي از «امامت» در دکترين امام رضا عليه السلام/ حامد پوررستمي*
چهارشنبه 13 دی 1391 8:07 PM
حيث راهکارشناختي
برنامه جامع
بدون ترديد، يکي از عوامل موفقيت يک نظام و راهبرد اجرايي، جامعيت الگو و برنامه آن است. در راهبرد امامت، قرآن کريم، منشور و سند اجرايي امام بهشمار ميآيد که همة خرده سامانهاي جامعه بر اساس آن شکل گرفته و سامان مييابد. امام رضا عليه السلام پيش از طرح مسأله امامت، بر جامعيت قرآن و اکمال دين تأکيد كرده، ميفرمايد: خداوند متعال، همة نيازمنديها و احتياجات يک امت را در کتاب خود آورده و آنها را تبيين كرده است.
در ادامه، آن حضرت هشدار ميدهد که باور به جامعيت و اکمال دين و قرآن کريم، امري ضروري است و منکر اين حقيقت در واقع، منکر قرآن بوده و به مرزهاي کفر پا نهاده است[8].
به ديگر معنا امام عليه السلام منشور و سند اجرايي راهبرد امامت را سندي محکم، کامل، مبين و عاري از هر گونه نقص و عيب معرفي ميكند. و امروزه اهميت و کارکردهاي بيشمار يک برنامه جامع در مديريت بر استراتژيستهاي دنيا پوشيده نيست. بنابراين نقشه راهي که فراروي امام و امت در تفکر شيعي قرار ميگيرد، نقشه اي بي بديل است؛ اما اين گوهر گرانسنگ، مجري و مديري بي بديل نيز ميطلبد که به تبيين برخي از خصوصيات او، از منظر امام هشتم عليه السلام ميپردازيم.
